Inej

Het was niet voor de liefde dat ze hier vanavond was.
      Hoewel ze niet helemaal sceptisch tegenover het bovennatuurlijke stond, was er maar één persoon die haar hart sneller liet kloppen – en die gruwelde van het idee om iemand te kussen. Zeker in een overvolle zaal.
      De enige reden dat hij aanwezig was, was vanwege iets zakelijks.
      Haar eigen reden was niet meer dan een onderbuikgevoel. Een onrust die haar plaagde sinds ze bij de Apotheker had ingebroken en uit de vergrendelde kast Fluisterkruid had gestolen. Nooit stelde ze vragen wanneer Kaz haar iets opdroeg. Deze keer was dat niet anders geweest. Dat betekende echter niet dat ze geen antwoorden wílde. Al lang geleden had ze geleerd op haar instinct te vertrouwen – dat was de werkelijke reden dat ze Kaz vanuit de schaduwen gade had geslagen, zo’n twee uur voordat het Feest begon.
      Het Fluisterkruid had hij aan Geraldine van Eck gegeven – in ruil voor een goed gevulde beurs. Geld, het draaide altijd om geld. Ze had het meisje gevolgd, had gezien hoe ze een drankje brouwde en daar haar wens aan toefluisterde.
      Een liefdesdrankje.
      Een liefdesdrankje op een dag als deze – waar kussen bindend waren en zielsverwanten geboren werden. Geraldine was overduidelijk van plan het lot een handje te helpen. Iets waar Inej haar schouders over had kunnen ophalen, ware het niet dat dat knagende gevoel bleef aanhouden.
      En dus hield ze het meisje vanaf haar binnenkomst scherp in het oog.
      Dat was niet zo heel moeilijk, want het duurde niet lang voordat ze doelbewust naar haar beste vriend toe liep.
      ‘Hé,’ zei Jesper, zijn lach even vrolijk als altijd. Toch was er een lichte hapering. Teleurstelling. Inej kende hem goed genoeg om zulke minieme uitdrukkingen te duiden. Het liet toch een klein glimlachje om haar mondhoeken verschijnen. Omdat hij gehoopt dat er iemand met Geraldine meekwam?
      Hij keek nog even rond, maar Geraldine begon al snel geanimeerd tegen hem te praten. Ze leidde hem zelfs bij Inej weg, waardoor ze een zucht onderdrukte.
      Was ze echt van plan hem een liefdesdrankje te geven?
      Inej bleef aan de zijkant staan, haar blik verliet het stel geen moment. Ver vooruitgedacht had ze niet. Wat was ze van plan? Jesper tackelen zodra dat mens hem wilde zoenen? Hem gewoon zeggen wat ze had gezien?
      Jesper was daar veel te sceptisch voor. Die zou er allen maar om lachen.

Er ging een uur voorbij. Inej was er vrij zeker van dat Geraldine hem inmiddels het drankje had gegeven. Tot drie keer toe had ze geprobeerd zich bij de twee aan te sluiten, maar het leek zijn uitwerking al te hebben.
      Het is al te laat.
      Raakte ze haar vriend straks echt kwijt aan die… heks?
      Er moest een manier zijn om…
      Een gedachte schoot door haar hoofd. Ze twijfelde er niet aan dat Geraldine bloed had gebruikt om de drank te maken, om te zorgen dat Jesper spontaan op háár verliefd werd.
      Hoe zou dat gaan bij het bloed van een verwant?
      Als Jesper zich dáárop focuste en zij ervoor zorgde dat die hem niet kuste…
      Met het idee nog half in haar hoofd verliet ze de zaal. Ze moest Wylan halen, zo snel mogelijk. Naar het feest was hij niet gekomen, waarschijnlijk was hij nog thuis.
      Inej wist beter dan beneden aan te bellen. Ze klom het dak op en verstarde toen ze daar iemand voor het raam zag staan. Daar was hij!
      Zijn gezicht zag er treurig uit. Wist hij wat zijn zus van plan was?
      De jongen deinsde achteruit toen hij haar zag, daarna opende hij het raam.
      ‘H-hallo?’ vroeg de jongen vertwijfeld.
      ‘Hé.’ Gek genoeg hadden ze nooit met elkaar gepraat. Ze was nou eenmaal niet zo’n prater. ‘Ik heb je hulp nodig.’
      Verdwaasd keek hij haar aan. ‘De mijne? Voor – voor wat?’
      ‘Je moet Jesper behoeden voor een enorme fout.’
      Hij bleef staren, al kregen zijn wangen een rossige gloed.
      ‘Jesper?’ fluisterde hij.
      ‘Ja. Je zus wil hem met een list aan zich binden. Jij bent de enige die dat kan voorkomen.’
      De jongen haalde een hand door zijn krullen. ‘Ik had nooit verwacht dat ík vanavond de knight in shining armor zou zijn.’
      Inej trok haar mondhoek op. ‘Een avond van verrassingen, zoals het hoort te zijn.’ Ze stapte achteruit over het dak. ‘Kom, we hebben geen tijd te verliezen.’