3 - Hoogmoed

De lijst is lang. Lang en grotendeels onmogelijk. Voor Vasylya dan. Ten eerste moeten blijkbaar iedere dinsdag de bedden verschoont worden en de lakens gewassen worden. Dinsdag is overigens wasdag, net zoals vrijdag. Dat is het eerste wat ze volgens Gavin moet doen, hij heeft haar laten zien hoe de wasmachine werkt en waar ze de was kan ophangen. Schijnbaar was er een klein, redelijk groen tuintje achter het huis waar grote lijnen zijn gespannen om de was overheen te hangen. Als dat klaar is mag ze beginnen met het huis, schijnbaar moet alles weer een keer geveegd worden, van boven tot beneden en dan ook nog eens de veranda. Alsof dat veel nut heeft want het waait gewoon weer terug. Maar Gavins wil is wet, denkt Vasylya. Met een diepe zucht zet ze onhandig de laatste afwas terug in de kast en loopt de trap op.
De jongens zijn buiten allemaal al bezig, wat ze uit de gesprekken aan tafel begreep is er een vaste taakverdeling. Gavin zorgt voornamelijk voor het vee, is het hoofd van het gezin en manusje van alles. De tweeling repareren voertuigen en machines van mensen uit de omgeving om extra inkomsten te verdienen. Ryan zorgt voornamelijk voor de paarden en helpt Gavin. Owen is standaard met Gavin mee bij het vee en af en toe helpen de tweeling daar ook. De jongste twee hebben voornamelijk vrij, maar helpen met de kleine klusjes.
En Vasylya, die heeft een heel huishouden te onderhouden. Voor de eerste slaapkamerdeur blijft ze even stil staan. Volgens Gavin moet ze er drie dingen van af halen per bed. Iets met de deken, het kussen en het matras.
De eerste deur die ze opent is de kamer van de tweeling, aan iedere kant van de kamer staat een bed en schijnbaar delen ze de kleding kast. Veel meer staat er ook niet in de kamer en zou er ook niet bij passen. De dekens zijn slordig achtergelaten op het bed en overal liggen stukken kleding. Een verdwaalde sok, een paar schoenen die onder het bed uit steken of een broek die gewoon is achtergelaten waar die is uitgetrokken.
Met grote ogen kijkt ze naar het slagveld en ze moet haar moet bijeenschrapen om er tussendoor naar de bedden te lopen. Met twee vingers pakt ze de punten van de deken af en een geur van tienerjongens stijgt er uit op. Het ruikt naar stof, slaap en koe. Of paard, ze kan het niet goed thuisbrengen.
Het is verschrikkelijk, ze vindt het oprecht moeilijk om de dekens uit de hoes te trekken en de rest van de onzin van het bed af te halen. Om dan nog maar niet te spreken over alle bacteriën die ze aanraakt.
De kamers van de andere jongens zijn redelijk netjes, Ryan zijn kamer is puur zakelijk krijgt ze het idee. Nergens ligt rotzooi of hangen foto’s van de broers. Het enige wat er staat is een oud bed en een ladekast. Owen zijn kamertje heeft nog genoeg ruimte voor een klein bureau waar wat lesboeken op verspreid liggen. De laatste kamer waar Vasylya komt is de volste. Het is duidelijk dat hier Max en Jasper slapen aan al het losliggend speelgoed te zien. Zodra ze binnenstapt blijft het meisje echter verbaasd staan. Tussen de twee rommelige bedden in ligt een dun matje met een kussen en deken. Op de ladekast liggen stapels kleren die aan de grote te zien van Gavin zijn. Waarom zou Gavin tussen de twee jongens in slapen? Zouden ze niet samen op een kamer kunnen liggen?
Dan dringt het tot Vasylya door. De kamer waar zij op mag slapen is oorspronkelijk die van Gavin geweest. Doordat hij bij de kleine kinderen slaapt heeft zij een kamer voor zichzelf.
Blijkbaar heeft Gavin toch geen complete hekel aan haar als hij dit voor een onbekende overheeft. Ze zet de gedachten van zich af en gaat aan het werk. Als hij ook maar enigszins gevoel had, had hij haar toch niet zo hard aan het werk gezet. Na veel geklungel heeft ze alle bedden afgemaakt, opgemaakt, de was gewassen én buiten opgehangen. Na een korte blik op haar telefoon raakt ze in de stress. Het is al half één en om één uur wordt er van haar verwacht dat de lunch op tafel staat.
Woede welt in haar op als ze de trap af stormt, dit is toch slavenarbeid. Je kunt toch niet van een persoon vragen om zoveel werk in een ochtend te doen, zonder pauze?
Owen had een briefje voor haar geschreven met een uitleg over roerei en het bakken van bacon. Tegen de tijd dat Vasylya de schil van het ei uit het roerbaksel gevist heeft branden de stukken spek al bijna aan. Ze heeft nog vijf minuten voor de jongens komen eten en ze moet ook nog de tafel dekken en brood snijden. Met het zweet op haar voorhoofd snijd ze het brood in scheven plakken, zet ze een stapel borden op tafel en rent terug naar het fornuis om door de eieren te roeren.
“Li-li-lia! We zijn er!” wordt er gezongen als Lucas vrolijk de veranda op springt en zijn laarzen met veel gebonk tegen de muur aan schopt om het zand eraf te krijgen. De vijf jongens schuiven aan tafel zodra ze hun handen hebben gewassen. Gavin en Owen hebben lunch gesmeerd zodat ze niet helemaal terug naar de boerderij hoefden te rijden onder het werk. Vasylya trekt haar neus op als Ryan langs haar heen loopt en de geur van paarden met zich mee brengt. Een geur die permanent bij hem aanwezig lijkt te zijn.
“Je zweet” benoemd Morgan heel attent als hij haar ziet staan en haar mond valt open. “Ja geen wonder” snauwt ze “Ik wordt hier al de hele morgen afgebeuld en ik weet niet of jullie het gemerkt hebben maar de temperaturen hier zijn behoorlijk hoog.” Om het beeld compleet te maken strijkt ze met de achterkant van haar hand over haar voorhoofd om de dunne laag vocht weg te halen.
“Afgebeuld? Je hebt alleen nog maar de bedden hoeven te doen.” Lacht Lucas. “Het zou ook werken als je niet van die heten kleren aan zou trekken.” Hij knikt naar haar korte broek en Vasylya weet niet wat ze moet antwoorden.
“Hete kleren? Vind je dit hete kleren? Hoe had je dan gewild dat ik rondliep, naakt? Bedankt voor de tip zeg.” Snauwt ze, vermoeid door de hitte en het vroege opstaan. Morgan kijkt Vasylya waarschuwend aan en gebaard dan naar Max die nieuwsgierig meeluistert. “Let op wat je zegt.” Berispt hij haar en Vasylya merkt dat ze alleen maar bozer wordt.
“Ik wil alleen maar zeggen dat de soorten stof die je draag nou niet bepaald geschikt zijn voor dit hete weer.” Probeert Lukas de boel te sussen als hij haar fonkelende ogen ziet. Het temperament van haar vader komt langzaam in Vasylya naar boven maar ze probeert het te onderdrukken. Geen tijd voor ruzie nu. Ze moet dit nog twee weken zien vol te houden. “Eten” Jasper komt met druipende handen uit de keuken gerend en gaat vlug op zijn plek zitten, de spanning die er tussen haar en de jongens hing doorbrekend.
Het eten was op zich nog geen ramp. Met wat flink kauwen kon je de bacon wegkrijgen en de jongens waren druk in gesprek. Wat Vasylya even een rust momentje gaf.
Na de lunch was dat moment echter al gauw weg. De afwas moest gedaan worden, het huis geveegd, Gavin had nog een berichtje gestuurd met de vraag of ze het kleed uit de woonkamer wilde uitkloppen. Wat ook een hoop getrek en gevloek opleverden. En als dat eindelijk allemaal gedaan is moet ze al weer voor het avondeten zorgen. Ditmaal voor alle zeven jongens.
“Jasper en Max tafel dekken!” Hoort Vasylya buiten. De stem van Gavin herkent ze direct en ze kan een zucht niet onderdrukken. De slavendrijver is gearriveerd. Ze spiekt ondertussen in de oven of de schotel niet aanbrand en controleert dan nogmaals in het ouderwetse kookboek of ze alle stappen wel heeft uitgevoerd. Het stoffige rode boek had Ryan voor haar uit een kist in de kelder gevist, zodat ze op zijn minst iets eetbaars op tafel kon zetten. Filmpje op internet hebben haar uitgelegd hoe ze de groenten moest snijden en schillen, dus ze hoopt dat het gelukt is. De vastberaden stappen van Gavin klinken op de veranda, al snel gevolgd door twee harde klappen als hij zijn schoenen uittrekt en op de grond laat vallen.
“Heb je alles gedaan?” Is het eerste wat hij bromt als hij binnenkomt. Geen: “Hallo Vasylya, wat ruikt het lekker Vasylya, was het werk een beetje te doen Vasylya?” Nee zulke nutteloze beleefdheden zal ze vast niet te horen krijgen de aankomende weken.
“Ja” snauwt ze terwijl ze het kookboek met een klap dichtslaat. Ze beent naar de wasbak zodat ze met haar rug naar Gavin toestaat. Hij zal vast wel doorhebben dat ze boos op hem is, maar let hem maar lekker zelf uitzoeken waarom.
“Waarom ben je boos?” Klinkt het van achter haar en geërgerd rolt Vasylya met haar ogen. Vervloek Gavin en zijn directheid. “Kun je dat zelf niet raden?” Snauwt ze terug.
“Gedraag je!” De stem van Gavin slaat als een zweep door de stilte die er in de keuken hing en Vasylya draait zich met een ruk naar hem op. Haar rug tegen het keukenblad aangedrukt. “Ik moet me gedragen?” vraagt ze, terugkijkend in de felle grijze ogen van de jongen tegenover haar. Zwaarademend beent ze op hem af, zich niks aantrekkend van zijn waarschuwende blik. “Ten eerste heb je helemaal niks over mij te zeggen, Gavin. En ten tweede heb ik al het recht om me zo te gedragen. Ik ben er pas 1 dag en ik word behandeld als de eerste beste slaaf! Dus vertel niet dat ik me moet gedragen.” Roept ze terug. Vanuit haar ooghoek ziet ze de jongens die net de veranda op kwamen lopen zich omdraaien en weer weglopen. Haar aandacht schiet alweer snel naar Gavin die dreigend boven haar uittorent. “Ten eerste ben ik je opdrachtgever, wat betekend dat ik dus heel veel over jou te zeggen heb, Vasylya. Ten tweede heb je geen enkel recht om je als een arrogante verwende snob te gedragen. Mijn broers en ik werken dubbel zo hard jij vandaag hebt moeten doen. Zelfs de jongste twee kunnen al meer dan jij. Dus ga je zelf nou niet zielig noemen en vergelijken met een slaaf, want wat jij vandaag hebt gedaan komt daar nog niet eens bij in de buurt. En ten derde Miss Benito, nog één zo’n tegendraadse bui en je staat meteen weer bij de bushalte te wachten op je vervoer terug naar je verwende leventje!”
Trillend van woede staat Vasylya tegenover hem terwijl ze haar mond een paar keer open en dicht doet, op zoek naar een passend argument. “Je bent onuitstaanbaar.” Snauwt ze naar hem en met een ruk draait ze zich om en beent richting de trap om tegen gehouden te worden door de woedende stem van Gavin.
“Ga zitten” beveelt hij.
Vasylya haar handen ballen zich tot vuisten en woest draait ze zich weer om en trekt haar mond open.
“Waag het niet, denk aan wat ik je net verteld hebt.” Bulder Gavin voor ze ook maar iets kan zeggen. “Je gaat zitten en trekt alleen maar je mond open als je iets aardigs en zinnigs te zeggen hebt.”
Kokend van woede staat Vasylya tegenover hem. Na nog een woeste blik beent ze naar de tafel en schuift haar stoel met een klap achteruit.
Zonder haar nog een blik waardig te keuren trekt Gavin de hordeur en roept zijn broers weer naar binnen, waarnaar hij het eten met een klap op tafel zet. Haar blik strak op haar bord gericht brengt Vasylya de maaltijd in stilte door. De jongens proberen nog enigszins gezelligheid aan tafel te brengen maar dat werkt niet met twee mensen aan tafel die koken van woede.
“Dus Lia” begint Owen, optimistisch als hij is. “Hoe was je dag?”
“Ik heb niks aardigs of nuttigs te zeggen dus ik houd liever mij mond.” weet ze er tussen haar opeengeklemde kaken uit te krijgen.
“Okééé, dat is duidelijk. Iemand anders nog iets leuks te vertellen?” Bij gebrek aan antwoord schuift hij het resterende eten op zijn bord naar binnen en staat op. “Ik ga het vee nog even controleren.”
“Iemand moet nog even kijken hoe het bij het veulen gaat.” Ook Ryan vliegt de deur uit met een enthousiaste Jasper en Max achter hem aan.
“Lucas zullen wij verder werken aan die auto?” Zelfs de tweeling weet niet hoe snel ze van tafel moeten opstaan en laten Gavin en Vasylya alleen achter.
Het blijft even stil tot Gavin zijn stoel met veel geweld naar achteren schuift. “Ik ga een lijst opstellen met de dingen die je morgen moet doen. Als ik jou was zal ik optijd gaan slapen, morgen wordt een drukke dag.”