Hoofdstuk 2 vertellen aan david of zwijgen

Shit dacht je bij jezelf. David stond achter jullie. Je begon keihard weg te rennen naar de uitgang. Je was bang jude had je kans bij david verpest. Je wou dat je tweelingbroer hier was hij was een lieve blije optische sukkel die je wel zou helpen. Je was op een bankje gaan zitten en in huilen uitgebarsten. Je hoorde voetstappen het waren jude en david. David was zo knalrood als een tomaat en jude die was gewoon normaal. Hij liep weg en zei ik laat jullie maar eventjes alleen. Maar je wou het echt niet vertellen aan david stond op en rende weer weg je vond dit echt niet leuk eerste school dag en meteen verpest je ging naar binnen opzoek naar je klaslokaal de bel was 1 minuut geleden gegaan. Maar je vond het lokaal gelukkig snel en de leraar stelde je voor aan de klas hij wees 2 lege tafeltjes aan en zei ga daar maar zitten je zit naar meneer samford maar die komt zo. Je dacht bij je zelf NEEEEEEE helaas liep deze dag alleen maar slechter af voor je