H.42.

Het laatste stuk van het vorige hoofdstuk:
‘Wat voor speeltje heb je nu weer meegenomen?’ zegt LeNoir spottend.
James laat een geërgerd geluid horen.
Net wanneer hij kan antwoorden, stap ik naar voren.
Midden in mijn stap doe ik mijn capuchon naar achteren, waardoor ze mij kunnen zien.
‘Waar?’ zeg ik, alsof ik niet weet wat hij bedoelt, dat hij het over mij heeft.
‘Gioa’, James’ stem klinkt bijna paniekerig,’ kom hier.’
Maar dat doe ik niet.
Ik kijk Geoff LeNoir aan en hij kijkt terug en ik voelt haat opborrelen, een koele kilte.
Ik mag hem niet.
Waarom precies, weet ik niet, maar ik mag hem niet.
Waarschijnlijk omdat hij een drugsdealer is.
Waarschijnlijk omdat hij mij bijna uitkleed met zijn ogen, ook al moet hij wel zien dat ik minderjarig ben.
Ik mag hem niet.
Dan kijkt de man voor mij weg, over mijn schouder, naar James.
‘Wat een lief, schattig, jong ding’, spreekt hij traag uit,’ ben je op haar net zo gesteld als Lily?’
De haat maakt plaats voor verwarring.
Wie is Lily?
‘W-wat?’ zeg ik en de fout die ik maak is mij omdraaien, James aankijken.
Ik zie de paniek op zijn gezicht als het allemaal misgaat.
Ik voelt hoe ik vastgegrepen wordt.
Het is de man met het matblonde haar en de donkere ogen.
‘En?’ spot Geoff opnieuw,’ Ben je op haar gesteld?’
Dat is het moment waarop ik het pistool tegen mijn slaap voel.