Hs 6

We komen terug bij de groep. "Daar ben je," zegt Peter meteen. "Is er iets?" vraag ik als ik naar hem toe loop. "De volgende ronde begint, wil je weer helpen?" vraagt hij. "Is het goed als ik even hier blijf?" vraag ik. Ik voel me nog steeds niet helemaal goed dus ik blijf liever hier en aan het idee om Haak weer te zien beginnen mijn handen te zweten. "Hoezo?" vraagt Peter en het lijkt wel alsof ik iets van boosheid in zijn stem hoor. "Ik voel me niet zo goed en heb geen zin in Haak," zeg ik als ik me omdraai en terugloop naar het kampvuur.

"Wat vroeg hij?" vraagt Felix als ik ga zitten. "Of ik wou meehelpen als hij naar de 'helden' gaat maar ik heb nee gezegd," antwoord ik eerlijk. Hij kijkt me verbaasd aan. "Wat kijk jij nou verbaasd?" vraag ik hem als ik moet lachen. "Normaal wijst niemand dat af omdat Peter bijna altijd alleen dat soort dingen regelt," zegt hij. "En wat is daarmee het probleem?" vraag ik. "Gewoon, volgens mij ben jij even vatbaar als Peter," zegt Felix. "Ja, maar daarvoor ben ik een vrouw en Peter niet," zeg ik lachend. Felix zucht. "En dat is waarom we eerst alleen maar jongens hier hadden," zegt hij lachend. "Maar nu hebben jullie persoonlijke hygiëne en vrouwen die jullie niet kunnen begrijpen," zeg ik als ik mijn tong uitsteek. "Zullen we gaan jagen anders verhongeren we voordat je ons persoonlijke hygiëne kan leren," zegt Felix. "Ik bevries jij neemt ze mee," zeg ik snel als ik voor hem uitloop.

We komen terug en hebben een hert en drie konijnen weten te vangen. Een paar andere jongens nemen het over en maken het klaar om te roosteren voordat het boven het kampvuur word gehangen en we gaan eten. Ik pak een stuk konijn en begin te eten. Ik denk na over wat er de afgelopen weken allemaal is gebeurd. Ik ben erachter gekomen wie mijn oom is. En hij is hier en misschien ben ik... nee, zoiets is er niet. Ik sta op en loop naar de schietbaan. In plaats van pijlen te pakken werp ik mijn mes in het midden van de schietschijf. Ik loop ernaartoe om mijn mesje te pakken als er een pijl langs mijn hoofd schiet. Ik trek het meisje uit het hout en draai me boos om. "Felix!!! Wat is er mis met jou?!? Je zag toch wel dat ik daar liep!" roep ik als ik op hem afloop. "Dan moet je een omweg nemen, alles mag op Nooitgedachtland," zegt hij. Ik kijk hem geïrriteerd aan.

Na een keer rond te hebben gekeken kijk ik Felix weer aan. "Bijna alle schietbanen zijn vrij, wat kom je doen?" vraag ik dus maar. Bijna alle jongens zijn aan het eten of slapen. "Die helden hebben ons bijna gevonden en als ze ons vinden en Henry terughebben gaan ze weg maar voor Peter is Henry heel belangrijk want hij heeft het Hart van de Grootste Gelover," zegt Felix. "Wat betekent dat?" vraag ik nonchalant. "Als Henry weggaat is Nooitgedachtland zowat dood," zegt hij. "Dat is een makkelijkere maar indrukwekkendere omschrijving," zeg ik als ik naar het kampvuur kijk waar Peter met Henry praat. "Gewoon een vraagje; waarom vertel je me dit?" vraag ik dan. "Meisjes houden toch van roddels," zegt hij als hij wegloopt. Ik kijk hem verward na. Hij heeft gelijk maar dit is niet echt een leuke roddel.

De volgende ochtend word ik wakker omdat een paar jongen triomfantelijk terugkomen met hun jacht. twee herten en een dood konijn. "Waarom zijn ze zo blij?" vraag ik toch maar. "Ze zijn net pas weg en hebben dat gevangen. Best knap," zegt Felix als hij aan komt gelopen. "Wedden dat ik het beter kan," zeg ik met een grijns. "Jij speelt vals, met je magie," zegt Felix plagend. "Ik ga nog wat oefenen," zeg ik als ik onder een boom ga staan. Ik concentreer me en beeld me in dat ik boven in de boom sta. Dan draai ik mijn pols en verdwijn ik in een wolk voordat ik op een van de bovenste takken sta. De tak staat op doorbreken dus ik doe snel hetzelfde en sta ook snel weer onder. Dit is een leuk trucje!