Hoofdstuk 7

Moon POV

Ik liep door de lange gangen van Zweinstein. Het is erg indrukwekkend. Ik kijk naar de bewegende schilderijen, en naar de standbeelden.
Ik ben zo erg in mijn gedachten verzonken, dat ik niet merk dat ik tegen iemand aan bots...

Draco POV

Het was dat ene meisje, het meisje die er zo mooi uit zag. Ze is bovenop me gevallen, en ziet me nu ook. Ik blijf nog zo liggen niet wetend wat ik moet zeggen, maar uiteindelijk sta ik op. Ik pak haar hand en trek haar omhoog. Ze kijkt me dankbaar aan. Eh...hallo. Zeg ik. Ze glimlacht. Ik ga verder: ik ben Draco, Draco Malfidus. Hoi. Zegt ze. Ik ben Moon Dragie. Ze ziet er ook een beetje onzeker uit. Ik zeg tegen haar: je komt nog wel van mij te weten. Ze glimlacht. Ik zit in Zwadderich, voor als je het nog niet wist. Daar ben ik trots op! Daar kwam mijn arrogantie weer een beetje tevoorschijn. Jij zit toch in Griffoendor? Ja! Zegt ze. Ik zeg dat ik nu toch echt naar mijn les moet, en geef haar een kus op haar wang. Er gaan vele vlindertjes door mij heen. Ze kijkt ook geschrokken, en moet blozen. Ze kijkt naar haar gympen.
Ik loop weg. Wow Malfidus! Dat heb je nog nooit echt gevoeld! can I change? ik loop naar mijn volgende les, en denk goed na over alles wat er net is gebeurd. Dan zeg ik tegen mezelf: ze zit in Griffoendor! Dus ga niet met haar om. En zij gaat ook om met modderbloedjes zoals Hermelien! Dus zet haar maar uit je hoofd, en ga maar met Patty om. Daarbij houd hij het. Maar toch denkt hij de rest van de dag alleen nog maar aan Moon.

Moon POV

Het was die ene jongen! Die naar me glimlachte enzo. Ik was bovenop hem gevallen, dus ik schaamde me een beetje. Uiteindelijk ging hij rechtop staan, en trok mij aan mijn hand mee naar boven. Ik glimlachte naar hem. Eh...Hallo. Zegt hij. Ik ben Draco, Draco Malfidus. Ik knik en zeg: ik ben Moon. Ik ben een beetje zenuwachtig, voor wat hij gaat zeggen. Dan zegt hij: je komt nog wel van mij te weten. Ik glimlach opnieuw. Hij gaat verder: ik zit in Zwadderich voor als je het. Of niet wist. Daar ben ik trots op. Ik vind het wel grappig, maar je merkt wel dat hij arrogant is. Jij zit toch in Griffoendor? Ja! Zeg ik terug. Ik glimlach weer.
Hij zegt dat hij echt naar zijn les moet. En opeens uit het niets geeft hij mij een kus. Ik schrok wel, maar ik wordt ook rood. Ik kijk naar mijn gympen. Er gaan vele vlinders door mijn buik heen. Hij loopt weg. Ik sta daar nog steeds een beetje verbaasd. En ik loop naar mijn leerlingenkamer. Ik ga zitten op de bank en denk na. Hij deed een beetje vaag, en mysterieus. Maar, hij zit in Zwadderich! Dus wat zouden de andere hier er wel van denken? Ik besluit om er maar niet te erg op in te gaan, want hij is toch in de slechte kant. Maar toch kan ik Draco de hele dag niet uit mijn hoofd halen...