Beoordelingen opdracht drie - Dazai

x Originaliteit: 16/20

Je verhaal is zeker niet het origineelste verhaal dat ik ooit heb gezien, en misschien zelfs een beetje cliché (ik kreeg echt het gevoel van ruimtepiraten of zo ), maar om de een of andere reden kon me dat niet echt iets schelen, want je verhaal stond er gewoon. Je hebt goed veel aandacht besteden aan je personages (wat ik altijd kan waarderen) en ik vind het altijd leuk als een schrijver durft om van een zeer luchtige, vrolijke sfeer naar een heel sombere, droevige sfeer te gaan. Je hebt ook een personage vermoord op het eind, en daar hou ik van :')

x Spelling en grammatica: 13,5/15

Bovendien heerste er een uitgelaten stemming onder men (...)

Typfoutje, ik vermoed dat het 'hen' moet zijn? -1

Zo veel te jong.

Hier moet zoveel aan elkaar, zo veel kan alleen als je het kunt vervangen door 'zo weinig'. -0,5

x Het houden aan de opdracht: 12/15

Sci-fi was het zeker en vast wel! Ik vind het ook leuk hoe je terugblikte op het vroeger en duidelijk maakte hoe men erover dacht, zonder het heel expliciet te vermelden. Er zijn trouwens heel veel elementen die je heel subtiel in je verhaaltje hebt verweven en daar hou ik van! Wat ik wel miste (en wat je beter toch duidelijk had gemaakt) is het grote waarom en het grote hoe. Het is zeker niet makkelijk om het te verwerken in een verhaal als dit, maar het was toch wel leuk geweest, haha. Voor de rest was er zeker ook ruimte aanwezig én bleef je mooi binnen de limiet.

x De opbouw van het verhaal: 18/20

Ik heb het al gezegd, maar ik hou ervan hoe je de sfeer zo snel kan laten omslaan, zonder dat het abrupt wordt. Je laat je personage naar de cockpit gaan en we lezen wel dat hij geen verbinding kan maken, maar op dat moment kennen we de ernst van de zaak nog niet. Daarna zien we echter wel wat er mis is en slaat alles om. Ik vind het contrast tussen je hoofdpersonage James (die beseft dat iets niet klopt) en de rest (die het niet doorheeft) ook heel erg mooi!

x Geloofwaardigheid: 17/20

Hoe je de astronauten (geen idee hoe ik ze anders moet noemen) neerzet, is misschien ergens een beetje cliché, maar oh zo geloofwaardig! Mannen die vieren met alcohol (of Jessie die haar verdriet weg drinkt) is een alledaags fenomeen wat iedereen kan herkennen. Je personages, die allemaal toch anders zijn, dragen ook heel erg bij aan de geloofwaardigheid. Het enige wat me hier stoort, is opnieuw die grote 'hoe?' Hoe is de aarde kunnen vergaan. Dat je die vraag openlaat (en je kunt moeilijk anders, ik weet het, want je personage weet het ook niet, maar toch), laat een heel groot gat open.

x Spanning: 8/10

Echte, pure spanning zit er niet in, maar doordat je de sfeer steeds duisterder laat worden, wil je wel steeds verder lezen en dat is ook een heel mooie vorm van spanning!

x Originaliteit: 16/20

Ik vind het heel leuk hoe je in het begin ons op het verkeerde been hebt gezet. Ik dacht dat het de mensheid in een verre toekomst was die van de aarde naar een andere planeet zouden gaan, maar het waren helemaal geen mensen en dat vond ik vrij origineel gevonden. Voor de rest is het wel niet echt speciaal. Een ruimtereis is iets wat we vrij vaak zien in de sci-fi, en hoe je de ruimtereis hebt aangepakt, was ook niet verrassend, helaas.

x Spelling en grammatica: 8,5/15

'Nog een uur tot vertrek' werd er omgeroepen (...)

--> 'Nog een uur tot vertrek,' werd er omgeroepen (...) -1

Je wijkt een aantal keer af van je persoon. Als je in een hij/zij-verteller schrijft, kun je niet 'wij' gaan gebruiken, dan is het 'zij/hen' of 'de mensheid'. -1

Ik heb geen idee of ik het hierbij moet zetten, maar ik ga het toch doen. Als iemand anders begint te praten, moet je een nieuwe alinea beginnen (en dus enteren) en niet op dezelfde regel verder gaan. Hetzelfde geldt voor wanneer iemand anders iets doet. Dus als je de hele tijd bezig bent over bijvoorbeeld Wim die voetbal speelt, maar dan opeens overgaat naar Gill naar wie hij een pas doet, dan moet alles wat Gill doet in een nieuwe alinea. Ik denk dat je heel wat moeite hebt met alinea's, want ze zijn eigenlijk veel te lang. -2

Het vliegtuig was om vijf uur vertrokken wat betekende dat ze zes uur had geslapen.

Hier moet een komma, want het is een bijzin. -1

'Hey', zei Sarah die opkeek van haar bezigheden.

Hier moet ook een komma, want je hebt de 'die opkeek van haar bezigheden' niet nodig om te weten over welke Sarah het gaat. -0,5

'Zijn we er al bijna?' Vroeg ze aan Ymke die koers zette richting een blauwgroene planeet.

Geen hoofdletter. Je hebt nogal wat moeite met de directe rede, zie ik, dus ik raad je aan het eventjes na te kijken. -1

x Het houden aan de opdracht: 12/15

Ik moet eerlijk zeggen dat ik vind dat je iets te weinig aandacht hebt besteed aan je wereld. Je hebt wel heel leuke namen verzonnen en de toestand uitgelegd (dus dat heb je goed gedaan!), maar ik blijf nog steeds zitten met een paar hoe?'s. Je zegt wel dat er een aantal nieuwe snufjes zijn, maar je legt niet uit hoe ze precies werken, maar daarover meer bij het puntje geloofwaardigheid.

x De opbouw van het verhaal: 12/20

Je inleiding was veel te lang en in plaats van het allemaal droogjes uit te leggen, zou ik het hebben aangepakt door het uit te leggen in het verhaal zelf. Bovendien moet ik ook zeggen dat je verhaal nergens naar opbouwt. Je stopt voor de climax en er is eigenlijk bijna niets gebeurt in je verhaal. Het mist spanning, want ik voel ook geen gevaar. Als inleiding van een lang verhaal? Misschien. Als kort verhaal? Nee. Een van de eigenschappen van een kortverhaal is dat het in medias res begint, trouwens, dus dat je letterlijk in de actie begint. Ik zou je eigenlijk eens aanraden om dat te proberen. Beschrijf bijvoorbeeld hoe je personages op aarde landen en achterna worden gezeten door een beer (die ze niet kennen en daardoor niet weten wat te doen) en leg, zodra de vraag opgeroepen zou worden, uit waarom ze daar zijn en hoe ze gekomen zijn. Daarnaast vond ik het ook verwarrend dat het allemaal 'zij's' waren :') Ik zou iets meer namen gebruiken om duidelijk te maken over wie het gaat, en daarbij ook nog wat meer alinea's, want je alinea's zijn echt te lang, waardoor het veel te verwarrend wordt.

x Geloofwaardigheid: 7/20

Weet je nog die gadgets waarover ik het had bij het houden aan de opdracht? Ik heb best wel wat wetenschappen gehad in mijn leven, en gebrek aan zuurstof is niet het enige wat er scheelt in de ruimte. Je hebt geen druk (omdat er geen gas is), dus technisch gezien zou je ontploffen omdat de druk in je lijf te groot wordt. Daarnaast is er in de ruimte geen temperatuur, maar geen temperatuur staat gelijk aan een ijskoude temperatuur waardoor je op slag zou bevriezen. Alle respect, maar zoiets gaat een chipje niet oplossen - en mocht het dat wel doen, dan had je de problemen moeten uitleggen en moeten zeggen wat die chip eraan deed (mag de meest gekke verklaring zijn, het hoeft niet te kloppen, maar ik heb wel graag een verklaring). Wat me nog opviel, was de reactie van de man aan het eind. Ik weet niet, hoor, maar ik denk niet dat de gemiddelde mens zo gaat reageren als ze een ruimteschip zien landen in hun achtertuin en er een paar aliens zien uitkomen. En dat is nog niet alles, want het stoorde me ook dat ze oude notities vonden van een professor die ze niet kennen en er zomaar vanuit gingen dat het waar was... Want ik denk dat als wij zoiets zouden vinden van een eeuw geleden, we het op zijn minst zelf zouden onderzoeken. En ik heb nog van die dingetjes gevonden, maar als je ze echt allemaal wil weten, stuur je me maar even een PB, want ik ben hier al te veel aan het typen haha.

x Spanning: 3/10

Dit lage cijfer ligt aan twee dingen die ik al heb aangehaald: de alinea's, en het feit dat er niet echt iets noemenswaardig gebeurt. Die twee dingen zorgen er een beetje voor dat de spanning wegvalt en net wanneer je dan toch spanning kan creëren (wanneer ze landen), door (weet ik veel) de man om te toveren in een gek met een jachtgeweer die hen bedreigt, laat je dat laatste restje spanning toch nog wegvallen. Daarnaast miste ik ook nog steeds de gevoelens van de personages, die opnieuw vrij oppervlakkig bleven.

x Originaliteit: 15/20

De mensheid die een nieuwe planeet zoekt door overbevolking? Ik denk dat je zelf ook wel weet dat het idee niet echt origineel is. Toch moet ik zeggen dat ik de uitwerking wel heel leuk vond. Je hebt je personage heel erg goed uitgewerkt, en voor mij is dat ook een bouwsteen die bijdraagt aan de originaliteit.

x Spelling en grammatica: 11/15

De eerste keer dat hij de eer had om het oppervlakte van Mars in zich te op te kunnen nemen

Het oppervlak/de oppervlakte. -1

De bijna compleet zwarte leegte op de plek waar ik een blauwe lucht zou verwachten deed hem denken aan de nacht, in plaats van een buitenaardse hemelsfeer.

Ik denk dat hier 'hij' moet staan. -1

Kort samengevat, zijn eerste stappen op de vanaf de zon gezien vierde planeet hadden ertoe geleid dat hij zijn verwachtingen erg had verlaagt.

1: Hyperbaton, er staan te veel woorden tussen het lidwoord en het zelfstandig naamwoord dat erbij hoort, dus ik zou ervan maken: de planeet, de vierde vanaf de zon gezien (...) Geen grammaticale fout, maar het leest niet zo vlot.
2: Dt-fout. -2

x Het houden aan de opdracht: 14/15

Ik vond je wereld voldoende uitgewerkt (niet tot in de diepste details, maar dat was in dit verhaal niet echt nodig), er is duidelijk een link met de ruimte, je zit mooi binnen de limieten en het is duidelijk sci-fi. Niet veel op aan te merken dus!

x De opbouw van het verhaal: 11/20

Helaas mis ik ook hier de echte actie. Je verhaal leidt niet echt ergens naartoe. Het is een beschrijving, eerder een inleiding dan een verhaal dat echt op zich staat. In een kort verhaal moet je ook ergens naartoe gaan, en dat miste ik hier heel erg.

x Geloofwaardigheid: 18/20

Geloofwaardigheid zit hem soms in de details en ik was zo blij om te zien dat je even de moeite hebt genomen om de werkelijke afstand van Mars tot de aarde te nemen! Die kleinigheden zorgen er voor mij voor dat het veel geloofwaardiger wordt. Ook vind ik je hoofdpersonage zeer geloofwaardig neergezet! Het enige wat ik vreemd vind, is dat er op zo'n belangrijke mars-missie geen wetenschappers aanwezig zijn, want ik denk toch echt wel dat iedere wetenschapper staat te popelen om het oppervlak van Mars te onderzoeken.

x Spanning: 5/10

Hetzelfde als bij de opbouw: je werkt nergens naar toe, waardoor ik vind dat het verhaal spanning mis. Er was wel de twijfel van het hoofdpersonage en op zich zorgde dat voor een beetje spanning, maar het was echt niet genoeg.

x Originaliteit: 16/20

Ik hou van jouw mini plottwistje op het eind! Echt heel leuk gedaan. Verder lijkt het zo'n typisch 'oma blikt terug op...' verhaal, maar om de een of andere reden vond ik het toch niet cliché overkomen. Bij ruimtereizen waarbij ander leven wordt ontdekt, gaat het vaak over bloeddorstige aliens, dus ik vind het leuk dat je ook eens de andere kant hebt laten zien, en dat heb je heel erg mooi gedaan! Ook (weer zo'n klein detail) vind ik het leuk dat je de aliens een nieuwe naam hebt gegeven, want dat vergt ook wel originaliteit. Het enige waar ik over kan zeuren, is dat het een beetje een Disney-achtig goed einde heeft (voor oma), maar in dit geval stoorde me het niet echt. Goed gedaan!

x Spelling en grammatica: 15/15

Niets gevonden, zoals verwacht van een bèta, haha.

x Het houden aan de opdracht: 15/15

Ik vind het heel leuk hoe je je wereld niet gewoon beschrijft, maar in het verhaal hebt gemixt, want dat was echt de bedoeling. Je doet het met heel subtiele details en dat vind ik altijd fijn. Je zit helaas wel 56 woorden boven het maximum... Wow, ik weet dat Q vreemd doet, maar om even te checken of je er echt 56 woorden over zat, heb ik het gekopieerd in Word en die geeft maar 1500 woorden aan, wat dus wel mooi binnen de limieten is, haha. Ik heb niets gezegd :') Je zit dus ook binnen de limieten en er was zeker en vast een link met de ruimte. Eigenlijk is dit precies zoals ik het wilde, dus prima gedaan!

x De opbouw van het verhaal: 19/20

Wat kan ik hier zelfs over zeggen? :') Ik zit heel vaak te zeuren dat mensen in een kort verhaal naar iets moeten opbouwen (want anders is het niet spannend), maar opnieuw bewijs je dat het eigenlijk niet nodig is. Oma's verhaaltje heeft wel degelijk een soort van opbouw en ik vind dat het heel mooi samenvloeit met het eigenlijke verhaal. De hints naar die mini plottwist zitten er ook heel erg mooi in verborgen!

x Geloofwaardigheid: 17/20

Ik denk dat ik dit een van de meest geloofwaardige verhalen tot nu toe vind (op vlak van uitwerking en alles), maar toch zie ik dit niet in het echt gebeuren. Waarom niet? Omdat het nét te schattig, te mooi, te makkelijk is. Het had zo een Disneyfilm kunnen zijn en zoals we allemaal weten loopt het leven bijna nooit zoals een Disneyfilm.

x Spanning: 8/10

Je verhaal blijft een beetje vlak, er is geen directe actie, maar toch dacht ik geen enkel moment om te stoppen, omdat het verhaaltje van oma wel spanning creëert, hoewel je eigenlijk al weet dat het goed af zal lopen. Het is misschien iets minder spannend dan wanneer je het vanuit oma's ogen op het moment zelf had beschreven, maar al bij al vind ik het dus echt heel erg knap gedaan!

x Originaliteit: 19/20

Dit is iets wat ik zou kunnen schrijven, omg :') Jij met je zombies ook altijd (je gaat de volgende opdracht waarschijnlijk heel leuk vinden, haha ). Hoewel de zombies echt mega absurd waren, vond ik het wel origineel, want ik denk niet dat ik dit al ooit eerder heb gezien/gelezen. Ook vond ik het echt geweldig dat je in de huid van een kat bent gekropen! Die absurditeit zorgt ervoor dat ik moet toegeven dat ik dit nog nooit eerder heb gezien, en als ik het nog nooit eerder heb gezien, is het voor mij origineel. Prachtwerk :') Je weet dat zombies mijn zwakke plek zijn, hè?

x Spelling en grammatica: 11,5/15

Voor ik over mijn avontuur vertel kan ik mezelf beter even voorstellen.

Twee vervoegde werkwoorden, dus een komma, dit is ook de plaats waar je de bijzin van de hoofdzin 'scheidt'. -1

Tot zijn zevende deelde hij al zijn geheimen met me ik wist op wie hij verlieft was (...)

*Dramatisch orgelgeluid* -2

Maar het duurde niet lang voor ik zag dat er 3 grafgeesten op me afkwamen.

Alle getallen tot en met tien (best tot en met twintig) worden voluit geschreven. -0,5

x Het houden aan de opdracht: 9/15

Je bent een beetje tekort geschoten in het uitwerken van de wereld naar mijn mening. Buiten dat het er stinkt en dat er zombies rondwandelen, weten we er niets over. Ook denk ik dat je het onderzoek op aarde iets beter had kunnen uitwerken. (Dit klinkt grof om te zeggen, maar ik denk dat je alles beter had kunnen uitwerken, want ik zie hier zoveel potentieel.) Dat vind ik eigenlijk heel jammer, want het was net de hele bedoeling van de opdracht. Voor de rest heb je je wel gehouden aan de woordenlimiet, is er een duidelijke link met de ruimte en blijft het binnen het sci-fi genre.

x De opbouw van het verhaal: 14/20

De opbouw was op zich niet slecht (je bouwt op naar een climax, zoveel is duidelijk), maar het tempo was veel te snel. Je had nog heel wat woorden om alles goed uit te werken, en ik denk dat dat het verhaal echt ten goede gekomen zou zijn.

x Geloofwaardigheid: 11/20

De absurditeit bezorgt je punten op originaliteit, maar hier helaas niet. Zombies zijn het meest onrealistische ding wat je in een verhaal als dit kunt proppen. Ondanks het feit dat ze niet realistisch zijn, had je ze wel geloofwaardig kunnen maken. Ik denk dat je dat vooral had kunnen doen door gedetailleerdere beschrijvingen en misschien ook door het grote 'hoe?' van alles te beantwoorden. Over dat grote 'hoe?' gesproken, dat is eigenlijk overal in je verhaal aanwezig. Het is eigenlijk té veel aanwezig, en dat is eigenlijk zeer jammer. Wat ik je wel moet meegeven, is dat je de gevoelens van de kat heel mooi en geloofwaardig hebt neergezet, dus daar krijg je wel een dikke pluim voor!

x Spanning: 5/10

Ik denk dat je spanning zo laag scoort door opnieuw het tempo van je verhaal. Spanning creëer je soms door trager te gaan en je lezer te kwellen met die traagheid, omdat je niet alles in één keer weggeeft. Dat doe jij echter wel. Ook het feit dat alles zo oppervlakkig blijft en je de horror niet beschrijft zoals je zou moeten (geef me meer gruwel!), zorgt ervoor dat de angst voor het gevaar een beetje wegebt, en dat is opnieuw niet zo bevorderend voor de spanning.

(Je punten liggen trouwens misschien niet zo hoog, maar ik vond dit wel een zalig verhaal.)

x Originaliteit: 20/20

Ik vind dit echt het beste verhaal tot nu toe. Het was gewoon geweldig. Romi out.

Oké, nee, ik zal mijn best doen om uit te leggen waarom ik het geweldig vond, want dat verdien je wel. Eerst en vooral... God, ik vind het zo goed dat ik niet eens wat er goed aan is. Oké, focus, Romi, originaliteit. Het was origineel (beste uitleg ever). Vooral dat einde. Ik zie vaak dat schrijver kost wat kost een goed einde willen, ook al is dat onmogelijk (want no way dat Florance gaat ontsnappen als ze misschien het enige mens op de planeet is). Jij hebt het heel realistisch aangepakt door haar toch terug in de handen van haar onderdrukker te laten belanden, en dat maakt het ook meteen origineel. Wat ik nog origineel vond, was dat ik het gewoon niet zag aankomen. Ik heb de hele tijd in de waan geleefd dat Laurance haar gemene stiefbroer was ofzo die haar continu pest, en dan blijkt Laurance gewoon een alien te zijn die haar heeft ontvoerd. Ik vind het altijd geweldig als ik op het verkeerde been word gezet, dus bedankt daarvoor. Daarnaast is het ook ontzettend origineel hoe je alle beschrijvingen hebt omgezet in functie van de alien. Iedere 'typische' beschrijving kreeg een alienachtig randje, geweldig! De namen zijn ook leuk verzonnen en de aliens ook, en dat was zowat alles wat ik wilde zeggen.

(Ik geeft eigenlijk nooit een 20 op originaliteit, maar ik kon het niet laten.)

x Spelling en grammatica: 13/15

Een koude windvlaag glijd langs mijn benen.

Dt-fout. Ik vind steeds minder dt-fouten in je inzendingen, dus goed bezig c: -2

(En je hebt geluk, want ik zat te veel in het verhaal om naar fouten te vissen en dit is de enige die er echt uit sprong.)

x Het houden aan de opdracht: 15/15

BAM. Dit was wat ik wilde! Je hebt goed veel aandacht besteed aan je wereld zonder het te forceren en voor de rest is ook alles perfect. You go (;

x De opbouw van het verhaal: 18/20

Mooi inleiding, die mooi overgaat in het effectieve verhaal! Ik weet nog dat ik de vorige keer heb aangehaald dat je niet echt naar iets opbouwde en dat er daardoor weinig actie/spanning in je verhaaltje zat. Ik vind het altijd heel leuk als mensen mijn advies opvolgen, want dit keer gebeurde er wel iets en had je een duidelijke climax. Dit is echt een mooi, op zich staand verhaal, dat mooi afgerond is. Het enige puntje van kritiek is dat ik haar keuze om te ontsnappen een beetje te 'plots' vond. Je had in principe nog 90 woorden om te besteden aan verklaren waarom ze net op dat moment besloot te ontsnappen, want ze was er al veel langer en volgens mij werd ze ook al vaker misbruikt. Dat deel kon dus net iets beter, en de inleiding misschien ook een tikkeltje korter, maar voor de rest was het echt prima!

x Geloofwaardigheid: 18/20

Je hebt heel veel aandacht besteed aan de wereld en de aliens die erin leven en ik vind dat het heel erg bijdroeg aan de geloofwaardigheid. Ik kon alles voor me zien en ik had ook geen vragen meer op het eind (behalve hoe het verder zou gaan met Florance, dus moest je ooit een vervolg maken, je weet me te vinden). Het enige wat me hier een beetje dwarszat, was dat Florance niet bang was op het moment dat de aliens hout kwamen halen. Je zei wel dat het kwam door Laurance' uiterlijk, maar ik denk toch dat een kind aan wordt gestoken door de angst van zijn/haar ouders en dat een normaal kind in die situatie gewoon in de kast was gebleven. Ik weet natuurlijk niet hoe oud Florance op dat moment was, dus het kan zijn dat ze net op die leeftijd was wanneer kinderen denken dat ze alles kunnen, maar ja, dat vond ik dus een beetje vreemd.

x Spanning: 9/10

De inleiding had iets compacter gekund, maar zodra Laurance in beeld kwam, werd het echt geweldig. Ik kon gewoon niet meer stoppen met lezen en ik was bijna op het eind en besefte toen opeens: 'Shit, ik had ook op grammaticale en spellingfouten moeten letten!' Ik denk dat dat meer dan genoeg zegt over hoe spannend je verhaal was, haha (;

x Originaliteit: 16/20

Het hele idee met ruimtestations ken ik wel, maar ik ben het nog bij geen enkele inzending tegengekomen, dus ik denk dat je toch wel een beetje 'out the box' hebt gedacht. Ik vind het leuk dat je de moeite hebt gedaan om allemaal leuke naampjes te verzinnen, en niet zomaar bent gegaan voor 'Station 1' of zo. Qua verhaallijn vind ik het moeilijk om te beoordelen, omdat het nog niet af is. De titel, en hoe je het probleem inleidt, geeft me echter wel het gevoel dat je naar een heel leuke climax op weg was. Ik zou het verhaal graag eens willen lezen als je het ooit afgerond hebt (:

x Spelling en grammatica: 12,5/15

De lens startte op en al snel zag ik het scherm dat ik nodig had; Het berichten scherm.

'He't moet met een kleine letter (na een puntkomma hoort namelijk geen hoofdletter) en berichtenscherm mag hier aan elkaar. -1,5

"De luchtsluizen!" Riep ik (...)

'Riep' moet hier ook met kleine letter. -1

Daar waren de lenzen dan ook voor: Om contact te houden met anderen (...)

Dezelfde fout als hierboven, ook na een dubbele punt hoort geen hoofdletter.

x Het houden aan de opdracht: 4,5/15

Ik dacht eerst aan normale stations, maar toen dacht ik: natuurlijk zijn het ruimtestations, waar zit je met je hoofd, Romi? Op dat gebied heb je de ruimte dus ook goed bij het verhaal betrokken. Ik zie ook dat je heel erg veel moeite hebt gedaan om alles uit te leggen (wat ook de opdracht was), maar ik denk dat je net té veel in één keer wilde uitleggen, waardoor het een beetje veel informatie was, en weinig actie. Helaas zit je ook een dikke 200 woorden onder de limiet. Heel erg jammer, want ik had echt het gevoel dat dit heel leuk kon worden (de titel is in ieder geval veelbelovend). Ik zou willen dat ik geen rekening moest houden met de regel, maar dat kan nu eenmaal niet. Onder de limiet krijg je voor iedere 20 woorden 1 punt aftrek, wat dus betekent dat je maar maximaal 5 kunt halen. Ik vind het ook heel jammer en ik doe dit niet met plezier, maar het zou niet eerlijk zijn tegenover de rest als ik nu opeens minder punten zou aftrekken. (Ik wil toch nog even zeggen dat ik het wel heel erg waardeer dat je toch nog iets hebt ingezonden, ook al was het nog niet af.)

x De opbouw van het verhaal: 11/20

Ik voel dat je ergens naar opbouwt, maar je verhaal is maar half af, dus die echte climax komt er niet. Ik kan niet iets beoordelen wat er niet is, helaas. Ik ben er zeker van dat je nog iets heel leuks gedaan zou hebben met de rest van het verhaal, maar ja, daar kan ik geen rekening mee houden. Hoe het nu is kan ik alleen zeggen dat het meer wegheeft van een inleiding dan een effectief kort verhaal (maar dat is het dan ook, want de helft of zo ontbreekt nog), en ik ga je dan ook ongeveer dezelfde punten moeten geven als de anderen waarbij ik dit als commentaar heb gezet.

x Geloofwaardigheid: 18/20

Je hebt heel erg je best gedaan om alles te beschrijven, en ik vond alles ook wel vrij geloofwaardig overkomen. Wat ik ook leuk vind, is dat je die 'inbreuk op de privacy' erbij betrekt, want ik weet dat heel veel mensen dat als argument aanhalen als je het hebt over chips die alles registreren. Qua geloofwaardigheid zit het dus vrij goed.

x Spanning: 4/10

Ja, een inleiding is nu eenmaal niet het spannendste stuk van een kort verhaal, denk ik. Je leest wel dat er iets mis gaat en dat geeft een klein onbehaaglijk gevoel, maar het is nog niet écht misgelopen, en ik denk dat dat het stuk is waar de echte actie/spanning had moeten zitten. Ook is het één grote informatiebom en omdat je al die informatie nog niet echt hebt gebruikt als ondersteunende ruimte/gereedschap, blijft het een beetje vaag en verwarrend.

x Originaliteit: 13/20

Ik denk dat ik nog maar twee verhalen heb zien passeren die geen ruimtereis bevatten en ik het begin stoorde ik me er niet aan, maar nu valt het me op dat het iets is wat bijna iedereen doet, niet echt origineel dus. Ook de uitwerking geeft me het gevoel dat ik het al eerder heb gezien. Het einde is open en dat had goed kunnen zijn, was het niet dat ik het al zag aankomen toen je begon over die dode lijken die je hoofdpersonage tegenkwam. Eerlijk gezegd vond ik dit verhaal niet veel speciaals, ik kreeg geen echt wow-gevoel.

x Spelling en grammatica: 14/15

De rest van de bemanning was al verlost van mijn pijn (...)

Maar hoe kan de rest verlost raken van haar (of zijn, ken het geslacht van het personage nu nog niet ) pijn? Iedereen ervaart zijn eigen pijn, dus ik zou zeggen dat je er 'zijn' van moet maken, maar dan klopt de rest van de zin niet, dus gewoon... 'de' dan? -1

x Het houden aan de opdracht: 10/15

Ik vond dat je te weinig aandacht hebt besteed aan je wereld, want ik blijf nog met een heleboel vragen zitten. Waarom waren ze op ruimtereis? Wat is een Erux precies en waarom leven ze op aarde? Waarom was ze (of hij) de enige Erux aan boord? Daarnaast vind ik het ook een beetje vaag waar je hoofdpersonage zich nu eindelijk bevindt. Zweeft ze in de ruimte, of beeld ik me dat maar in? Afgezien van dat heb je je verder wel aan de opdracht gehouden.

x De opbouw van het verhaal: 13/20

Buiten dat laatste stuk gebeurde er bijna niets en was het alleen maar een beschrijving. Daar hou ik eerlijk gezegd niet zo van. Beschrijvingen zijn prima, maar ze zouden niet het grootste deel van het verhaal in beslag mogen nemen, en dat deed het bij jou helaas wel. Dat je de gevoelens van je personage beschrijft is goed, maar ik zou ze eerder beschrijven in een actie.

x Geloofwaardigheid: 11/20

Nog steeds: zweeft ze nu in de ruimte of niet? En zelfs al zit ze in een defect ruimteschip: de ruimte is echt héél groot. Maar echt héél groot. Daarom ben ik ook van mening dat je niet 'zomaar' even om het jaar een planeetje bereikt door gewoon rond te zweven. Een reis naar Mars met een hightech racket met een immense snelheid duurt al een half jaar, als je dan ook nog een zo goed als geen snelheid hebt, is het bijna onmogelijk om binnen vier jaar een andere planeet tegen te komen - of een dood lijk. Daarnaast zijn er nog allemaal van die dingen die ik eigenlijk niet uitgewerkt genoeg vind om geloofwaardig te zijn, zoals het feit dat je personage nog niet compleet gek is geworden door al die eenzaamheid en leegte.

x Spanning: 5/10

Doordat het het grootste deel van het verhaal vooral een beschrijving is, voel ik de spanning niet echt. Er is geen gevaar aanwezig, en er gebeurt ook niet echt iets...

x Originaliteit: 16/20

Jouw wereld was vast en zeker origineel! Ik ben zoiets nog nooit tegengekomen! De verhaallijn op zich... Ik vind het moeilijk te zeggen. Het is leuk dat je bent afgestapt van het normale idee, maar ik vond het einde net iets te happy. Soms kunnen happy ends enorm origineel zijn, maar hier vond ik het te 'makkelijk', en weinig verrassend, om het zo maar even te zeggen. Maar de manier hoe je je wereld hebt uitgewerkt, vond ik wel echt een van de origineelste dingen die ik al heb gezien vandaag!

x Spelling en grammatica: 14/15

“Het spijt ons om dit te moeten bededelen, maar je planeet is vernietigd.”

Mededelen? -1

x Het houden aan de opdracht: 15/15

Je hebt je wereld echt tot in de kleinste details uitgewerkt, je zit binnen de limieten, je verhaal had duidelijk een link met de ruimte en het bleef binnen sci-fi, dus goed gedaan!

x De opbouw van het verhaal: 18/20

In het begin dacht ik: 'Oh nee, dit is weer zo'n verhaal waarin ze wakker wordt in haar bed, een vijfhonderdtal woorden praat over haar leven en waarop er op het einde misschien nog een kleine verandering komt.' Dat was het duidelijk niet. Je begin was een beetje bizar, maar dat kwam goed uit, want je personage was tenslotte heel verward. Ik vond het ook heel erg mooi hoe je opbouwde naar dat punt waarop ze tegen de deur knalde en een nieuwe wereld ontdekte. Tussen het begin en het einde heb je ook mooi alles verklaard, zonder dat het vreemd overkomt. Goed gedaan!

x Geloofwaardigheid: 16/20

Ik vond alles geloofwaardig, behalve dat laatste deel, waarop ze zich opeens geen zorgen maakt over de aarde. Op dat moment dacht ik: 'Maar het is toch vreemd dat ze niet helemaal begon te flippen toen ze doorhad dat iedereen waarvan ze hield dood was.' Ik denk dat je op dat moment wat meer aandacht mocht besteden aan haar gevoelens. Op het einde beschreef je ook dat ze zelf niet wist waarom de aarde haar niet meer kon schelen, maar ik bleef het een rare scène vinden.

x Spanning: 7/10

Spanning was er wel (zeker in het begin toen je niet wist wat er aan de hand was, en toen ze begon te lopen vond ik het ook wel spannend), maar ik denk dat je nog nét iets meer spanning erin kon doen door wat gedetailleerder te beschrijven hoe ze zich voelde.