Danger

Eden POV.

Als ik mijn ogen open doe sta ik in een compleet witte kamer zonder ramen of deuren en hij lijkt eindeloos door te gaan. 'hallo..... HALLO' schreeuw ik door de kamer. Geen gehoor. Het enige wat ik hoor is de echo van mijn eigen stem. 'mijn kleine meid.' hoor ik achter me. Ik draai me in een ruk om. Daar staat hij mijn bloed eigen vader en mijn kleine zusje. Nouja klein ze is een meter gegroeid maarja. Lilly komt op me afrennen en knuffelt me. 'heej kleine meid wat ben jij groot geworden zeg.' zeg ik lachend. 'ik ben zo blij om je weer te zien.' zegt ze. 'ik ook meid ik ook.' mompel ik 'pap waar ben ik?' 'we zijn in de white room.' wat zijn we toch weer creatief met namen. 'we komen je waarschuwen zus. Je bent in gevaar.' zegt Lilly. 'waarvoor? Voor Jasper? Nee die zou me nooit.....' ik word afgekapt door mijn vader. 'nee niet door Jasper. Door iets veel ergers.' zegt hij heel serieus. Dan kijken ze allebei angstig omhoog alsof ze iets horen, maar ik hoor niets. 'we zijn te laat.' mompelt bang mijn vader en komt dan gehaast op me aflopen. 'zolang onze heer het eerst gediend is. Onthoud deze woorden ze kunnen je leven redden.' en dan zijn ze weg en word ik langzaam aan wakker, maar ik ben niet meer bij de Cullens. Ik zit ergens in een donkere kamer. Opeens gaat er een leuk open en komt er een hoofd tevoorschijn. Maar 1 ding weet ik zeker dat is geen mens en geen vampier.