Sinds dat ik in het ziekenhuis belandde denk ik weer aan dingen waar ik eerst afstand van had genomen.
Dit laatste jaar was ik afgestroomd naar mavo, dus nieuwe school, ik was bang. Uiteindelijk bleek het een super leuke school, en ik heb een gezellig jaar gehad. Het ging eigenlijk best goed met me. Totdat ik ziek werd.
In het ziekenhuis had ik veel tijd om na te denken, zo begon ik mijn oude beste vriendinnen weer te missen, en spijt te hebben van mijn slechte gedrag naar hun toe. Ook komen er soms flashbacks in mijn hoofd, van mijn verleden. Ik denk weer aan mijn verleden, terwijl ik het achter me had gelaten.
Dit is nu elke avond als ik in bed lig zo. Het is soms moeilijk, en mensen missen doet pijn. Maar ik weet dat het voor hun beter is als ik niet meer in hun leven ben, dus ik moet het accepteren, en ermee dealen.
Soms is het moeilijk, maarja je moet door, en niet in het verleden blijven hangen.
Mijn nachtmerries waren dit afgelopen jaar bijna allemaal wel weg, had er niet zo'n last meer van. Nu zijn ze sinds een tijdje weer terug. Het negeren is moeilijk, maar dat probeer ik toch.

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen