Never thought this would ever happen 17


Vorige keer:
‘Eens rustig kunnen nadenken, ontspannen, luieren. Ik kan niet wachten’, grijns ik. Ondertussen is Tom al naar beneden gekomen en naast me neergeploft. Wanneer we allen klaar waren met eten en alles in orde hadden gebracht, was het wachten op de taxi. Even later gaat de bel en springen we recht. Tom sprint naar de deur en opent die. We beginnen met inladen en rijden even later naar het vliegveld. Wat zijn taxi’s toch handig. Bill betaald en we laden al onze valiezen op een karretje. In totaal hebben we er vier. Ik heb er eentje, waar er nog spullen inzitten van Bill en in die drie andere zitten Tom en Bill spullen. Die hebben enorm veel mee. Nu ja, het belangrijkste heb ik. Mijn bikini en zonnecrème. We checken in en zorgen dat we van onze valiezen verlost zijn. Ons vliegtuig is er pas over drie uur. Eigenlijk had ik nog zeker twee uur kunnen slapen, maar oké. We zijn er nu en ik heb er zin in. We wandelen wat rond en gaan even neuzen in de winkeltjes. De tijd die daarna verloopt is saai en verschrikkelijk vermoeiend. Het enige wat we doen is drinken, eten en zitten. Neerzitten op van die ongemakkelijk, vervelende en wiebelende stoeltjes.

Deze story is niet geschikt voor alle leeftijden. Daarom is deze alleen te lezen als je bent ingelogd. Zo houden we Quizlet.nl leuk voor alle bezoekers.

Reageer (6)


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen