O95

Mijn verlangen naar hem lijkt onverzadigbaar. Ondanks het contact en de intensiteit lijkt het niet genoeg en daarbij heeft hij nog steeds te veel kleren aan besef ik me wanneer het ruwe spijker van zijn broek langs mijn benen schuurt. Ik zet mijn nagels in zijn rug en met lichte druk kras ik verder naar beneden en opzij, zodat mijn vingers zijn heupen bereiken en onder zijn broekrand verdwijnen. Harder dan bedoeld bijt ik op zijn onderlip, wat hem met een grauw de kus laat verbreken. Hij heft zijn lichaam iets en kijkt me bijna kwaadaardig aan terwijl ik er snel gebruik van maak om zijn broek los te maken. Hij begrijpt de hint, komt met een kleine krachtinspanning overeind en ontdoet zich dan soepel van de laatste barrières. Zodra hij naakt is voel ik een blos op mijn wangen komen en de spanning in mijn onderbuik groeit. Ik zou mijn ogen af kunnen slaan, maar het waarom daarvan ontgaat me momenteel even en dus neem ik hem aandachtig in me op. Hij lijkt totaal niet van zijn stuk gebracht door mijn onderzoekende ogen en is alweer terug bij me voordat ik het beeld goed en wel op heb kunnen slaan in mijn gedachten.

Nog steeds staat zijn blik een tikkeltje duister, ten teken dat hij de beet op zijn onderlip niet helemaal kon waarderen. De uitstraling die hier mee gepaard gaat is opwindend. Dat hij dominant is en duidelijk de overhand heeft lijkt een opzwepende invloed op me te hebben. Ik strek mijn armen naar hem uit maar hij negeert het, haakt zijn vingers onder de zijkanten van mijn laatste kledingstuk en trekt deze met een soepele beweging over mijn benen naar beneden. Het verdwijnt naar de rest van onze rondgesmeten kleren. Vervolgens pakt hij wel mijn uitgestoken handen vast en verstrengelt onze vingers terwijl hij wederom mijn handen naast mijn hoofd dwingt. Onze lichamen komen weer in contact en de orkaan in mijn buik zwelt nog verder aan wanneer ik hem voel.

Hij plant ondertussen zijn lippen in het kuiltje van mijn hals en zoent me er krachtig. Hoewel er van tederheid geen sprake is voel ik uit alles wat hij doet dat hij om me geeft. Dat hij me de zijne wil maken en dat hij dat al heel lang wil. Zo lang dat zijn ongeduld hem begint te nekken. Hij beweegt zich en plaatst zijn knie tussen mijn benen om deze te laten wijken. Zodra ik gehoor geef volgt ook zijn andere been en dan bijt hij zich ineens speels vast in de huid van mijn schouder. Op het moment dat ik in reactie hierop naar adem snak en ineen krimp worden we met een soepele beweging een.

Ik heb geen tijd gehad me geestelijk voor te bereiden, had dit nog niet verwacht. Juist daarom is het gevoel des te intenser. Een kreun ontsnapt me terwijl ik mijn nagels in de bovenkant van zijn handen druk en mijn rug als vanzelf krom. Hierdoor kantel ik mijn heupen naar hem toe en wordt het genot nog vergroot. Hij laat mijn huid weer ontsnappen van tussen zijn tanden en kreunt ook, zijn adem streelt kietelend mijn hals. Hierna verlies ik alle besef van tijd. Hij lijkt onvermoeibaar, geeft het ritme met zelfverzekerde bewegingen aan en bezorgt me een gelukzalig gevoel waarvan ik niet eens wist dat het bestond. Hoewel ik het probeer krijg ik geen een keer de kans de leiding ook maar even over te nemen. Het is duidelijk wie hier de baas is en het stimuleert een kant van me die ik niet kende.

Langzaam nader ik het randje van mijn hoogtepunt. Draco zijn ademhaling wordt ook steeds zwaarder, zijn bewegingen lomer. Op het moment dat mijn aderen gevuld lijken te worden met vloeibaar geluk, doet hij een laatste krachtige stoot. Er gaat een rilling door zijn lichaam, hij kijkt nog even met zijn intense grijze ogen op me neer en dan laat hij zich zachtjes over me heen vallen. “Shit, ik hou van je.” Gromt hij hees in mijn oor, de waarheid klinkt duidelijk door in zijn stem. Ik lach kort en gelukzalig. “Ik ook van jou.”

Te midden van de gigantische kamer raken ook wij verloren, in de hoop nooit meer gevonden te worden.