Never thought this would ever happen 1
Vorige keer:
âIk vind dat we moeten pratenâ, brengt Joke uit.
âIk vind van nietâ, kaats ik terug, zonder haar aan te kijken.
âHoe bedoel je?â vraagt ze, enigszins verbaasd. Ik sta recht.
âHet is toch duidelijk; ik kom niet overeen met Georg, punt!â antwoord ik.
âHet gaat toch niet alleen over jou en Georgâ, zegt ze.
âWat wil je nou? Dat ik me ga uitspreken over anderen? Ze moeten zelf maar lef genoeg hebben om er wat op te zeggenâ, zeg ik. Ik kijk bemoedigend naar Bill en zie hem me raar aankijken. Ik draai met mijn ogen, schud mijn hoofd en ga terug neerzitten. Terug een stilte.
âEn toch vind ik dat er gepraat moet wordenâ, zegt ze dan.
âHier heb ik geen zin inâ, mompel ik, waarna ik recht sta en op het punt sta, naar boven te gaan.
âArya, ze heeft gelijkâ, zegt Bill dan. Ik draai me om, schud opnieuw mijn hoofd en ga alsnog de trap op. Ik hoor nog wat lawaai beneden, maar negeer het. Boven, ga ik de kamer binnen en plof neer op bed. Ze dringt altijd alles op. Wilt altijd dat alles direct opgelost wordt. Moest ze ons nu een met rust laten, ons een nachtjes over laten slapen, dan zal alles beter gaan. Morgen sta ik waarschijnlijk even opgewekt op als altijd en zal alles vergeten zijn. Nou, vergeten nu niet, maar wel vergeven. Piekerend over wat er net allemaal gebeurde, val ik in slaap.
Deze story is niet geschikt voor alle leeftijden. Daarom is deze alleen te lezen als je bent ingelogd. Zo houden we Quizlet.nl leuk voor alle bezoekers.
Reageer (11)
Suppr!
1 decennium geledenDoorgaan <33
Xx(K)