First Kiss.

Chloë's pov:
Toen ik wakker werd, was ik even gedesoriënteerd.
(moeilijke woorden gebruiken x) )
Ik herkende de grote, witte kamer niet en schrok even.
Toen voelde ik iemands been tegen het mijne en ik vloog verschrikt overeind.
Ik keek wie er naast me lag, en schaamde me meteen. Justin lag natuurlijk naast me, en alle details van de vorige dag kwamen weer in me op. De ontmoeting met Justin, Justin op het podium, ik onder Justin's arm, Justin die voor me zong, of toch oefende met mij erbij...
Ik voelde me zo bijzonder, dat er gewoon geen woorden voor waren, onbeschrijfelijk dus, toen ik naar de slapende Justin keek.
Ik ging terug liggen, en verschoof een beetje dichter naar Justin.
Hij sliep rustig door, en ik deed mijn ogen weer toe, te moe om te slapen, maar onwillig om deze droom te laten eindigen.
Na een paar minuten, voelde ik Justin bewegen.
'Justin?'fluisterde ik, proberend mijn droom niet te laten ontsnappen.
'Ja?'vroeg hij.
'Oh, je bent dus wakker,'merkte ik op. Natuurlijk was hij wakker! Wat een domme opmerkingen maakte ik toch altijd.
'Ja.' Hij grinnikte. 'Wil je je douchen?'
Ik knikte, en bedacht toen dat hij dat niet kon zien. 'Ja,'zei ik snel.
'Oké. Je weet de badkamer zijn,'zei hij en hij deed zijn ogen terug toe. Raar, dat hij terug ging slapen, dacht ik, maar ik besteedde er verder geen aandacht aan.
Ik knikte, hoewel hij dat natuurlijk weer niet kon zien, en pakte mijn kleren.
Snel liep ik naar de badkamer en liet de douche lopen. Ik kleedde me uit en ging onder het lekker warme douchewater staan. Ik waste me en mijn haar en toen hoorde ik plots de badkamerdeur opengaan. Ik schrok me rot.
Gelukkig kon je niet door de douche zien.
Ik hoorde gegniffel en toen ging de deur weer dicht.
Snel droogde ik me af, deed de deur op slot en wilde me aankleden. Alleen mijn ondergoed lag er nog.
'Godverdomme,'vloekte ik.
Uit de andere kamer kwam er gelach. Justin had mijn vloek natuurlijk gehoord. Hij was helemaal niet nog wat gaan slapen.
Toen viel mijn oog op het geruite hemd dat Justin gisteren aan had gehad.
Vlug deed ik het aan, en deed ook zijn zwarte broek aan.
Ik liep de badkamer uit, en Justin zat, breed grijnzend, op het bed.
'Vond je je kleren niet?'vroeg hij terwijl zijn grijns, het verwonderde me dat het kon, nóg breder werd.
'Bieber,'zei ik op strenge toon.
'Uhu. That's me.' Hij keek me onschuldig aan.
'Geef. Nù. Mijn. Kleren. Terùg.'
'Mmh...'zei hij, terwijl hij deed alsof hij nadacht. 'Nope.'
'Justin!' Ik liep naar hem toe om de kleren uit zijn handen te trekken, maar hij liep weg. Ik liep hem achterna, maar na 2 minuten achter hem te lopen, lag ik al uitgeteld op het bed.
Hij hing breed grijnzend boven me. (hoe moeilijk om te voorspellen wat er nu komt ö )
'Was er nog wat, Dellens?'vroeg hij.
Ik keek recht in zijn mooie, bruine ogen en hij boog langzaam naar voren, zodat zijn zachte lippen op de mijne drukten.
Zijn handen woelden zacht door mijn haar. Ik wist niet waar ik mijn handen moest laten, dus legde ik ze maar om zijn middel.
Toen hij zacht onze kus beëindigde, kwam hij naast me liggen, en ik legde mijn hoofd tegen zijn schouder.
'Je conditie is echt niet goed, Chloë,'prevelde hij.
'Ik weet het,'verzuchtte ik. 'En daar ben ik blij om.'
Hij wilde nog iets zeggen, maar een klop op de kamerdeur deed ons allebei opkijken. Justin zuchtte, stond op, en liep naar de deur.
Het was Justin's mam, Pattie.
'Justin, Chloë moet naar huis, na het ontbijt.'
Justin keek me spijtig aan.
'En,'voegde Pattie er plagend aan toe, 'je doet best die lippenstift van je wang.'
Justin wilde haar stompen, maar ze was alweer weg.

Pattie's pov:
Het was een gok, dat ze gekust hadden, maar toen Justin rood werd, wist ik dat ik juist had gegokt.
Ik had Justin's blik gezien toen ik zei dat Chloë terug naar huis moest. Ze keken allebei heel droevig alsof ik hen had verteld dat er iemand dood was.
Zo zag ik hen niet graag. Het moesten twee levendige tieners zijn, die van het leven hielden. Zo had ik Justin nog nooit gezien, maar toen hij en Chloë gisteren uit het modellenbureau kwamen, was hij het wel geweest. Door Chloë. Ze bracht hem tot leven. Er had nog nooit zoveel gevoel in zijn liedjes gezeten, dan gisteravond. Zeker zijn laatste liedje, Baby, was geweldig geweest.
Ik zuchtte. Ah ja, wat kon ik er aan doen?
Plots bedacht ik wat. Ik kon er wel degelijk iets aan doen.
Snel pakte ik mijn gsm en toetste het nummer in dat ik gisteren had gekregen.
Nu maar hopen dat ze opnemen...