O82

Heel even strijken zijn lippen langs mijn oorlelletje en dan laat hij me plotseling los en doet twee stappen achteruit. Verbouwereerd draai ik me naar hem om en zie hoe het grijs in zijn ogen even donker is en net zo kolkt als het wolkendek buiten. “En nu ga ik weg, anders zijn wij beide niet aanwezig wanneer het fluitsignaal klinkt.” Zegt hij schor alvorens zich nogal abrupt om te draaien naar de deur.

“Draco!” Roep ik hem na, waardoor hij weer stil gaat staan. Ik snel me naar hem toe en druk dan snel mijn lippen op die van hem. Voor hij het goed en wel door heeft heb ik me weer terug getrokken om te voorkomen dat het meer wordt dan alleen een vluchtig afscheid. “Veilige wedstrijd.” Zeg ik zacht en dan loop ik terug en begin mijn andere laars dicht te martelen. “Als we winnen verwacht ik een prijs.” Hoor ik hem roepen en dan klinkt het geluid van de wind weer bulderend alvorens de deur achter hem dicht valt.

Mijn bloed kolkt door mijn lichaam en zijn aanwezigheid sluimert nog in de kleedkamer terwijl ik mijn beschermers bevestig, mijn haar vastknoop in een vlecht en de weinig charmante bril op mijn hoofd plaats. De wedstrijd. Ik moet me nu focussen op de wedstrijd en Draco, Blaise en alle anderen uit mijn hoofd zetten. Vooral Draco. Met zijn sprekende ogen en zachte lippen.

Ik neem nog een flinke teug adem tot me, kijk naar de klok en ruk dan de deur open. De wind blaast alle gedachten aan iets anders ook daadwerkelijk uit mijn hoofd. Aangezien ik net weer enigszins op temperatuur ben gekomen in de kleedkamer voelt de regen nog ijselijker als eerder en binnen de kortste keren ben ik het gevoel in mijn lichaam kwijt. Ik been doelbewust naar het midden van het veld waar veertien donkere schimmen me op staan te wachten en sluit me aan in de rij, tegenover het team van Ravenclaw. Madame Hooch neemt het woord.

“Welkom team Ravenclaw en team Slytherin. Zoals jullie vast wel op hebben gemerkt zijn de omstandigheden voor een wedstrijd wel eens beter geweest! Ik wil dat jullie ter aller tijden je oren en ogen open houden en in gaan op ieder bevel wat eventueel door de luidsprekers komt. Matig je snelheid naar je zicht en zorg dat je bril goed stevig op je hoofd zit! Ik verwacht een nette, goed gemanierde match. Mag het beste team winnen!” Schreeuwt ze uit alle macht over de wind heen. Vervolgens verzoekt ze Draco en Davies elkaar de hand te schudden en mogen we opstijgen.

De zenuwen razen door mijn lichaam terwijl ik mijn been over mijn bezem zwiep. Ik haal nog een keer diep adem en zet me dan af. De wind krijgt meteen grip en blaast me drie meter naar links voordat ik de controle krijg. Mijn kleding voelt zwaar door het regenwater wat het opneemt. Op je tanden bijten en zorgen dat we winnen! Spreek ik mezelf toe terwijl ik mijn plek in de formatie opzoek. Ik weet dat Draco boven me zweeft, Adrian links en Blaise rechts. Terence is al bij de doelpalen en Vincent en Gregory wagen zich al op hoogte. Vijf meter verderop zie ik de drie schimmen van de Chasers van het Ravenclaw team, verder kan ik niet heel veel onderscheiden.