Some Girls Won’t Dance To The Beat Of The Track!

‘Met Rob.’ Klonk ineens aan de andere kant van de telefoon. ‘Hu, Hallo Robert, het is met Alessia, het meisje die je hebt leren kennen in de ‘Disco 666’’ Ik stotterde half en probeerde tranen tegen te houden. ‘Oh ja, ik herinner je nog, jij bent dat meisje zo schattig stotterde. Wat is er? Zin in een date?’ ‘Ik moet je iets vertellen, en ik denk dat het ernstiger is dan vragen naar een date.’ ‘Nou zeg maar, hoor.’ ‘Ik ben zwanger van je.’ Het was ineens stil aan de andere kant. ‘Dat méén je toch niet?!’ Ik begon te snikken. ‘Ja.jawel.’ ‘Oké, we moeten dit kunnen regelen. Kunnen we ergens afspreken waar ik niet word herkend?’ hij klonk erg dringend, bijna boos. ‘Ja, mijn huis, ik geef je het adres wel.’ Ik snotterde nog steeds en gaf mijn adres door. Hij zou de volgende middag langskomen. Ik bedankte hem en hing op. Mijn moeder kwam thuis en keek mij bezorgd aan. ‘Lieverd, wat is er gebeurd?’ ‘N…niks, ik moet je wat vertellen.’ Mijn moeder ging zitten en keek nog steeds bezorgd. ‘zeg nou maar, lieverd.’ ‘Ik ben zwanger.’ Ze keek me geschokt aan maar herstelde zich meteen. ‘Maar mijn kindje toch. Hoe is dat nu kunnen gebeuren, en wie is de vader?’ Ik was blij dat ze niet boos op me was. ‘Ik heb in de discotheek iemand leren kennen, en de vader komt morgen middag langs.’ Ze glimlachte lichtelijk. ‘Ik zal morgen thuisblijven, dan kan ik de vader ook ontmoeten.’ Ik knikte en droogde mijn tranen. Lori bleef deze avond slapen.
Ik werd wakker toen mijn moeder ons kwam wekken. Versuft stond ik op en herinnerde me dat Robert vandaag kwam. Ik was meteen weer gespannen. Ik kleedde me aan en zag dat het tegen 11 uur was. Lori kwam suf de trap af en werd meteen wakker toen ze zag dat mijn moeder pannenkoeken had gebakken. We begonnen meteen te eten, en om eerlijk te zijn ik denk dat ik zeker 10 pannenkoeken op had. Ik ging nerveus tv kijken maar kon me niet concentreren op het scherm. Ik wachtte gespannen af tot wanneer de bel gaat.
Rond een uur of 1 gaat de bel eindelijk. Ik loop naar de inkomhal en open de deur. Robert stond met een pet en een zonnebril voor de deur. ‘Kom binnen.’ Hij glimlachte en liep de hal binnen. Ik sloot de deur en hij deed zijn pet en zonnebril af. Ik begeleidde hem naar de woonkamer waar Lori en mijn moeder gingen rechtstaan. ‘Mam, Robert is de vader.’ Mijn moeder glimlachte en begroette Robert. ‘Sorry als het onbeschoft overkomt, maar kan ik alleen met Alessia praten. Het is ook nogal moeilijk voor mij.’ ‘Kom maar mee naar mijn kamer.’ Hier zouden we op zijn minst privacy krijgen. We gingen tegenover elkaar op het bed zitten. ‘Heb je al besloten wat je met… ons kindje wil doen?’ Ik had door dat hij het moeilijk had met het idee dat hij vader zou worden. ‘Ik zou het willen houden, maar als jij dat niet goed vindt laat ik het wel opgeven voor adoptie.’ Ik wou het kindje zo graag houden, ik walgde van het idee om het af te staan. Maar als Robert het niet wou zou ik geen andere keus hebben. ‘God, waarom is dit zo moeilijk?’ Hij zuchtte en haalde zijn hand door zijn haar. ‘Je moet gewoon weten of je wel wilt dat een meisje die je misschien nooit meer ziet je kind houdt.’ Ik probeerde niet te smeken, dat zou zo dom zijn. ‘Weet je wel zeker dat ik de vader ben? Ik bedoel…’ Ik keek hem beledigd aan. ‘Ik ben geen slet hoor! Die ene keer met jou was omdat ik dronken was. Denk je dat ik het leuk vind?!’ Ik begon weer te huilen. Onhandig sloeg Robert zijn armen om me heen. ‘Sorry, het was echt niet mijn bedoeling. Niet huilen.’
Reactie ’s!
xoxo’