Hoofdstuk 019.

Haldir voelde dat hij er was. Het kwaad drong als een koude mist zijn poriën binnen, terwijl het hier veel warmer was dan het in Lorièn was geweest. Hij durfde Melkor niet te vragen om zich te tonen. Ergens twijfelde hij nog steeds, hoewel het geen bevlieging was geweest en hij er lang over na had gedacht. Hij wist dat hij kans liep om alles te verliezen, maar tegelijkertijd had hij ook niet veel t verliezen. Wat hem wellicht geboden kon worden, was meer. Veel meer.
Hij draaide zich om toen hij een diep gegrom hoorde en weerstond de neiging om zijn zwaard te trekken. Hij moest zich blootgeven zonder angst te tonen.Toen de geschubde kop van een draak zich naar hem toe boog, deed hij een stap naar achteren. Hij had niet geweten in welke vorm Melkor zich zou tonen, maar...
'Ben je klaar met wat je van plan was?'
Haldir snakte naar adem toen hij Aimee naast het prachtige wezen zag staan. Haar hand rustte op de gouden schubben van de drakenflank. 'Ik...'
Hij wist niet wat hij moest zeggen. Vol ontzag keek hij naar de draak tegenover hem - de eerst draak die hij van van dichtbij zag. Hij had nooit verwacht dat het haar zou lukken - en hij had al helemaal niet verwacht dat er zo'n ontzagwekkend wezen uit zou voorkomen. De haartjes op zijn armen waren overeind gaan staan. Haldir boog eerbiedig zijn hoofd. De enige reden dat hij met haar was meegegaan, was de dekmantel om de duisternis op te zoeken. Maar zij had nu gevonden wat ze wilde en hij niet.
'Wat doe je hier?' Aimee kwam tegenover hem staan.
Hij zweeg, wist dat ze hem zou uitlachen.
'Hij zoekt het duister,' sprak de draak. Haar stem was zo diep dat hij het in zijn hele lichaam voelde resoneren.
'Ik had niet anders verwacht,' sprak Aimee. 'Niets anders brengt je naar een plek als deze.'
Er was iets dreigends in haar stem. Ze had nu een macht aan haar zijde waar hij niet tegen opgewassen was.
'Ik zoek Sanorea,' gaf hij toe. 'Mijn zielsverwant. Vierhonderd jaar geleden is ze verdwenen tijdens haar wacht.'
Aimee keek om zich heen. 'En je denkt haar hier te kunnen vinden?'
'Ik dacht hier antwoorden te kunnen vinden.'
Aimee nam hem een tijdje in zich op. 'Waarom zou het kwaad jou gelukkig willen maken? Hij verkneukelt zich om deze trieste poging. Waarom vraag je het Galadriël niet? Is het niet zo dat zij weet wat er in ieders hoofd omgaat?'
'Ze wil dat ik het laat rusten.'
Aimee gleed met haar vingers langs de schubbige hals van de draak. 'Dan moeten we wellicht iets meer druk op haar uitoefenen.' Ze glimlachte geheimzinnig, maar haar ogen waren koud. 'Help me mijn wraak te nemen, dan help ik jou naar het zoeken van je liefje.'
Haldir aarzelde. Wat zou Aimee van hem vragen? Wilde hij medeverantwoordelijk zijn voor de verwoesting die ze met haar draak zou gaan aanrichten? Aan de andere kant wist hij dat hij bereid was om alles te doen voor antwoorden. Melkors dienaren zouden hem ook geen vredelievende opdracht hebben gegeven. Of was dit zijn antwoord? Was Aimee niets dan een speelstuk? 'Wat wil je dat ik doe?'
'Ik wil dat je iemand in veiligheid brengt, voordat het drakenvuur in het Demsterwold losbarst.'