Chapter 1 ~ Arrival

Stiles draaide de muziek in zijn jeep nog wat harder. Hij zat met een hand aan het stuur en de andere onder zijn hoofd. De koffers in zijn kofferbak rommelden van de hobbelige, afgelegen weg waar haar overheen reed. Zachtjes begon hij mee te fluiten met de muziek. Bomen strekten zich voor hem uit langs de weg. Geen ene auto te zien, alleen weg en bomen. Het was mistig en het schemerde. Stiles zuchtte. Niet veel later zag hij in de verte een jongen staan. Hij liep langs de weg met niks anders dan zijn kleren. Stiles haalde zijn hand vanonder zijn hoofd en kneep zijn ogen tot spleetjes. Ja! Het was Scott! Zijn beste vriend! Hij gaf gas en trapte op de rem toen hij net voor Scott reed. Daar kwam hij slippend tot stilstand. Stiles gooide zijn lichtblauwe deur open en stapte uit de auto. Scott stond daar versteld en geschokt. "Stiles"?! riep hij in de war. "Scott, what the hell doe jij hier"?! zei Stiles verbaasd. Scott draaide nadenkend met zijn hoofd, keek naar de grond en keek toen recht naar Stiles. "Het is moeilijk uit te leggen", zei hij direct. Stiles aarzelde even en wenkte met zijn hoofd dat Scott moest komen. Scott liep zonder aarzelen naar zijn vriend. Stiles klopte op zijn schouder. "Stap in de auto", zei hij. Scott knipperde dankbaar met zijn ogen en stapte in de jeep. Stiles keek zijn vriend na en stapte toen ook zelf in zijn jeep. Hij glimlachte naar Scott, duwde de autosleutel in het slot en startte de auto. De motor ronkte en de jeep begon te rijden. Scott zuchtte diep en kneep zijn ogen dicht. Hij hield zijn hand op een bepaalde plek op zijn rechterzij. Stiles keek snel van de weg naar Scott. "Wat is er Scott"? vroeg hij bezorgd. Scott murmelde iets wat Stiles niet kon verstaan en haalde toen zijn handen weg. Die zaten onder het bloed. Scott draaide zo ver mogelijk naar Stiles toe om de wond te laten zien. Het waren vier krassen over zijn zij. Stiles sperde zijn ogen wijd open. "Hoe kom je daar in hemelsnaam aan"? riep hij. Scott kreunde en drukte zijn handen weer tegen de wond. "Ik was in het bos......", begon hij bibberend van pijn. "En ik kwam daar een jongen tegen". Stiles luisterde geïnteresseerd. "Wat was zijn naam"? vroeg hij nieuwsgierig. "Geen idee", antwoordde Scott. "Hij veranderde en hij krauwde me en een seconde daarna was hij verdwenen". Stiles trok zijn wenkbrauwen op. "Mm", zei hij nadenkend. Daarna haalde hij zijn schouders op. Hij had geen idee wie het kon zijn of waarom hij Scott had bezeerd....

Een uurtje later kwamen de twee tieners aan bij een afgelegen buurtje. Stiles zocht de huizen af naar nummer 21. Scott keek hem raar aan. "Waar ben je naar op zoek"? vroeg hij. Stiles leek te schrikken van Scott's vraag. "Ik moet bij nummer 21 zijn", stamelde hij ongemakkelijk. Scott knikte begrijpend. Stiles stopte zijn jeep toen zijn blik op huisnummer 21 viel. Hij trok de sleutel uit het slot en de motor ronkte nog even na. Scott stapte voorzichtig uit de auto. Stiles kwam al gelijk aanrennen om zijn vriend te ondersteunen. Met Scott leunend op zijn schouder liep Stiles naar de voordeur van het huis. Daar drukte hij met moeite op de bel. Er klonk een dof gerinkel en gelijk deed een man open. "Oh hallo, jij moet Stiles zijn", zei de man. "Ik ben je oom, Patrick Stilinski". Stiles knikte en richtte zijn blik uitleggend op Scott. Patrick keek met gefronste wenkbrauwen naar de wond op zijn zij. "Neem hem maar mee naar binnen en leg hem op het extra bed in je kamer", zei hij. Stiles keek naar boven en zuchtte opgelucht. Scott glimlachte licht. Stiles was ook wel bezorgd. Hij wilde Scott thuis afleveren, maar hij kon nu niet meer terug. Scott moest die 5 maanden bij Stiles blijven....