Terrence, wat leuk dat je ons te woord wil staan. Vertel eens, wie ben je?
Ik ben Terrence en Terrence ben ik, maar ook is het mijn alter ego. Eigenlijk beschouw ik Terrence als een ander persoon in mezelf, die lang op de achtergrond is gebleven. Nu moet ik in de eerste persoon schrijven en dus ben ik Peter, die over zichzelf vertelt. Ik ben niet getrouwd, nooit geweest, heb een lieve vriendin en geen kinderen. Ik heb een creatieve geest, maar heb die tot 2011 vooral aangewend voor het maken van muziek (in Punk en Rockbandjes) en tekenen en schilderen. In 2011, ik was toen 51 jaar oud, stak Terrence pas de kop op.
Ik wilde schrijven, schrijver worden en had een pseudoniem nodig. Waarom een pseudoniem en waarom schrijf ik niet onder mijn eigen naam? Misschien had ik behoefte om iets te vernieuwen in mijn bestaan, zonder mijn echte ego tekort te doen. Ik weet het niet precies. Ik voel me in elk geval lekkerder met een pseudoniem. Het creëert een comfortabele afstand tussen mijn passie, schrijven, en mijn werkelijke ik.

Je bent pas op je 51ste begonnen met schrijven. Waarom begon je daar zo laat mee?
Waarom ik pas op latere leeftijd ben gaan schrijven weet ik eigenlijk zelf niet. Ik ben wel altijd bezig geweest met muziek spelen in bands (als basgitarist) en ik tekende veel. Ik ben een flinke periode zelfstandig grafisch vormgever geweest. Op een gegeven moment, toen het iets rustiger werd in mijn leven, ontstak ineens die vonk om te gaan schrijven. Ik ontdekte dat ik het zo leuk vind, dat ik nu niets liever doe. Spijt dat ik niet eerder ben beginnen te schrijven heb ik echter niet. Ik merk dat bij mij de wijsheid werkelijk met de jaren kwam, inclusief veel verschillende levenservaringen. Die wijsheid en ervaringen gebruik ik bij het ontwikkelen van mijn schrijfstijl en het verzinnen van nieuwe verhalen.

Binnenkort zal Wegversperring dus uitkomen. Hoe ben je op het idee gekomen?
Ik kwam op het idee omdat ik in 1979 een trip door de woestijnstaten van De Verenigde Staten heb gemaakt, die heel veel indruk op me maakte. Toen de basis voor het verhaal van Wegversperring zich ontwikkelde, dacht ik terug aan die reis, waarna ik besloot om die omgeving in mijn verhaal te
verwerken. Wat een goed idee bleek te zijn.


Waar gaat het verhaal over?
Wegversperring is een psychologisch getinte Thriller met een Science Fiction randje.
Ik neem de lezer(es) niet alleen mee op een levensgevaarlijke reis door de woestijn in Nevada, gedurende een kosmische ramp, maar ik neem haar/hem ook mee op een reis door de beschadigde geest van Richard, de hoofdpersoon. Wat voelt hij, terwijl hij zijn gezin moet beschermen, in een bars landschap, voor een buitenaardse ramp en tegen het vuile spelletje dat een van zijn lotgenoten met hem speelt? Hoe gaat hij tijdens een levensbedreigende situatie om met de moeilijke relatie die hij met zijn stiefdochtertje heeft en hoe verwerkt hij de tegenstrijdige gevoelens en vermoedens die hem plagen? Wat frustreert hem, wat verwart hem? Leert hij om te gaan met zijn woede, die veroorzaakt is door de pesterijen van dikke Sjaak, de pestkop uit zijn tienjaren?
Van Wegversperring wilde ik niet zomaar een spannende thriller maken, maar ook eentje waarbij een lezer welhaast vergeet dat hij/zij een boek aan het lezen is. Om dit te bereiken en omdat menselijke karakters mij heel erg boeien, dook ik voor dit boek tussen de diepste kronkels van Richards brein en maakt de lezer(es) alles vanuit zijn perspectief mee.

Kun je iets vertellen over de werken die er voor Wegversperring zijn gepubliceerd? Heb je een favoriet?
In 2011 schreef ik mijn eerste sciencefiction roman (uitgegeven bij Boekscout, bescheiden oplage). Daarna besloot ik vooral korte verhalen te schrijven, in het fantasy/sciencefiction en horror genre, waarmee ik mijn vakkennis uitbreidde. Een groot aantal van die verhalen is dus ook gepubliceerd, zelfs in de Verenigde Staten.
In 2014 schreef ik mijn fantasyboek De negen cirkels (uitgegeven bij Zilverbron). Ik heb er twee jaar over gedaan om dat verhaal bij elkaar te verzinnen. Ik wilde een levendig boek schrijven, een beetje in de trant van Hitchhiker’s guide tot the galaxy.
‘Infermo’ van Dante inspireerde mij daarbij eveneens, als ook de gravures die Gustave Doré maakte voor dat verhaal.
Hoewel De negen cirkels zich afspeelt in de hel, waar alleen doden vertoeven, ben ik zelf wel van mening dat het me gelukt is een levendig verhaal te schrijven.
De negen cirkels ontvangt vooral veel lovende recensies. Dit jaar werd het boek ook genomineerd voor de Hebban Awards, als een van zes titels in de categorie fantasy/scienceFiction. Op 12 november 2015 is de uitslag en weet ik of De negen cirkels wel of niet de eerste plaats heeft gehaald.
Ik beschouw mijn meest recente boek altijd als favoriet, hoewel ik besef dat De negen cirkels een totaal ander soort verhaal is dan Wegversperring, in een heel ander genre. Dus vergelijken is moeilijk, bijna onmogelijk.

Je schrijft in verschillende genres. Is er toch één die jouw voorkeur geniet?
Ik liep al langer rond met het idee een thriller te schrijven. Door Wegversperring heb ik ontdekt dat ik heel graag thrillers schrijf en zal er zeker meer gaan schrijven. Maar fantasy, science fiction en horror zijn genres die veel te leuk zijn om te laten, wat ik dus niet zal doen.
Eigenlijk durf ik nu nog niet te bepalen welk genre mijn grootste voorkeur heeft. Het hangt vooral af van de verhaal-ideeën die me te binnen schieten en welk genre daar het beste bij past.

Nu Wegversperring bijna in de winkels ligt, kun je je binnenkort vast weer in een nieuw project vastbijten. Ben je al bezig met het uitwerken van een nieuw verhaal?

Ik ben inderdaad weer bezig met een nieuwe thriller, hoewel ik nog drie complete manuscripten heb liggen (fantasy en steampunk). Die wil ik uiteindelijk allemaal publiceren. De nieuwe thriller heeft De lotmakers als werktitel en gaat over iemand die te horen krijgt dat hij bij een nieuw soort mens hoort: Homo lata animo (De ruimdenkende mens). Het is een ras dat de uitkomst van gebeurtenissen ver vooruit kan berekenen, waardoor ze de toekomst veelal kunnen manipuleren. Ze doen dit om de mensheid te dienen, beweren ze. Hun methodes zijn echter nogal dubieus van karakter.

Tot slot zijn wij erg benieuwd of je nog tips hebt voor beginnende schrijvers. Wat zou jij de jonge schrijvers van Quizlet op het hart willen drukken?
Begin met het schrijven van korte verhalen, zoek goede proeflezers en neem hun adviezen aan. Maar, nee zeggen tegen adviezen moet je ook af en toe aandurven, een beetje eigenwijsheid is goed. Zo kweek je mettertijd een eigen stijl. Doe mee met schrijfwedstrijden, vooral diegene waar een juryrapport bij inbegrepen is. Schrijf met heel veel geduld en wees zelf het meest kritisch over je verhalen.

Wil je op de hoogte blijven van Terrence' werken? Neem dan eens een kijkje op zijn website of volg hem op Facebook of twitter

Mocht je nieuwsgierig zijn naar Wegsperring dan kun je hier een leesfragment vinden.

Reageer (1)

  • Debbaut

    Tof dat er schrijvers worden geïntervieuwd!

    9 jaar geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen