Het begin van een nieuwe clan

Ik racete in het midden van de groep.
Of moet ik zeggen nieuwe clan?
We waren al gehecht aan elkaar en de vorige avond hadden we zelfs een eigen grote vergadering gehouden.
Ik voelde me helemaal thuis.
Weg van die wraakzuchtige Tijgerklauw.
Wolkstaart rende aan mijn ene zijde en Witstorm aan mijn andere.
Voor me uit raceten Lichthart en Zandstorm zij aan zij.
Voor aan de groep rende Vuurhart.
Opeens vertraagde hij, heel onverwachts, zijn tempo.
Hij hield Braampoot en Taanpoot tegen met zijn staart en Lichthart en Zandstorm kwamen ook glijdend tot stilstand.
Toen iedereen tot stilstand was gekomen zag ik waarom Vuurhart gestopt was.
Het werd al langzaam donker en onder een boom was een hol dat net groot genoeg was voor onze clan.
Vuurhart ging ervoor staan en snoof diep.
"Veilig", zei hij abrupt.
Sintelvel wrong zichzelf tussen de katten uit en trippelde naar Vuurhart toe.
Ze fluisterde wat in zijn oor.
Ik zag Vuurharts oren rechtovereind gaan staan en zijn ogen glansden van blijdschap.
Hij zocht naar een plek van waaruit hij het nieuws goed kon overbrengen aan alle katten.
Even later sprong hij krachtig op een hoge boomwortel en sprak hij.
"Beste katten van onze clan".
"Ik heb goed nieuws".
Er klonk nieuwsgierig gemurmel.
"Wilgvacht's jongen zijn klaar om geboren te worden".
Er klonken kreten van overwinning en blijdschap.
Loofpoot en Sintelvel kwamen naar voren met Wilgvacht tussen hun in.
Ze lieten Wilgvacht het hol in gaan en de andere katten volgden langzaam.
Ik daarentegen duwde alle katten opzij en stormde het hol in.
Wilgvacht was lange, lange tijd mijn vriendin geweest en nu stond ze op het punt het mooiste moment in haar leven te gaan beleven.
Maar het kon ook het slechtste moment zijn.....
Ik hoorde de kittens al piepen.
Het leken er 3 te zijn en toen.....
Ik stond voor Wilgvacht.
Ze keek me aan met stralende ogen.
3 kleine bolletjes haar dronken melk en duwden zich dicht tegen hun moeders buik aan.
Wilgvacht had gezonde jongen.