5

Ik liep de school uit mijn een heel blij gevoel. Dit was de beste schooldag van mijn hele leven. ZE hebben me met rust gelaten dankzij juffrouw wortel. Vanaf nu is zij mijn lievelings juf. Ik rende maar het bos toe, veranderde in een wolf en rende naar mijn huisje. Ik popelde op alles te vertellen aan m'n boog. Eenmaal binnengekomen plofte ik op m'n bed. "hey evlyn! Hoe was het op school?" "geweldig, dit was de eerste dag dat ik met rust gelaten werd" "ik heb nog geweldiger nieuws liefje!" Zei mn boog. Ik keek haar verwachtingsvol aan. "er is een feestje waar je naar toe mag!" ZE zei het op zo'n manier alsof ze verwachte dat ik het uit zou gillen van blijdschap. " eeeeuh? Wie nodigt mij nou uit voor een feestje?" "nou........ Er is iets wat ik je moet vertellen." Zei de boog. " jij bent de enige die de 3de dimensie nog kan redden." "de dimensie van de geesten?" Vroeg ik. "ja, alle anderen zijn gestorven en leven nu in de 3de dimensie. Maar omdat er zo weinig mensen er nog in geloven kan de 3de dimensie vergaan." "en dan is iedereen 'poef' verdwenen" dat was iets vreselijks denk ik. Dood gaan en dan blij zijn dat je nog een leven hebt in de 3de dimensie en dan opeens poef verdwijnen. "dus ik moet naar de 3de dimensie en met geesten een plan bedenken?" Zei ik " nee liefje geen plan bedenken alleen feesten" "de geesten zijn in de 3de dimensie hetzelfde als in hun vorige , alleen in deze wereld zijn ze doorzichtig." "hoe laat begint het feest? Wat moet ik aan? Hoe kom ik in de 3de demensie?" "als het feest begint ben je vanzelf opeens in de 3de dimensie dus dat zit goed. Ik heb nog een hele mooie zwarte jurk waar alle jongens voor zullen vallen." Ik glimlachte. Wat zou ik zonder mijn boog moeten. "maar wat is de 2de dimensie eigenlijk?" Vroeg ik " oh, dat is gewoon de dimensie van alle dingen die hier niet kunnen leven." "zoals jij?" Vroeg ik "zoals ik" antwoorde de boog. "kom trek je jurk aan straks ben he te laat." Ik trok mijn jurk aan. Ik zei het niet graag maar ik zag er beeldschoon uit. Mijn haar zat los. Een heel klein beetje wild. Ik had zwarte sleehakken aan die ik makkelijk uit Kon schoppen maar waar ik ook goed op Kon dansen. En prachtige zwarte jurk met een strak lijfje en een wijd uitlopende rok. De rok had allemaal laagjes maar het waren er niet té veel. Ik had geen sieraden aan. Ik had alleen wat mascara en ik had ook bloedrode lippenstift op. Precies dezelfde kleur als mijn ogen. Glimlachte naar mijn spiegelbeeld. De boog gaf mij een handtasje. " in deze tas past alles. Hij is zo groot als dit huis. Stop er spullen in waarvan je denkt dat je die nodig hebt als je ontvoerd word. Je weet maar nooit met die geesten stop mij er ook in." Ik knikte "kom het is tijd, stop je spullen er snel in" ik pakte in deed het tasje dicht en drukte het tegen me aan. Ik kneep ook m'n ogen dicht, voor de zekerheid. Ik had het gevoel alsof iemand al m'n ledematen eraf probeerde te trekken. Toen het ophield deed ik mijn ogen open. Ik stond voor een prachtig zwart/wit paleis. Ik ging naar binnen. "ze is er!" Iedereen schreeuwde doorelkaar. ZE knuffelde me gaven me een hand en sommige kusten me. 1 jongen gaf me een kus op m'n mond. Ik lachte, hij was zo lelijk nog niet. Hij bloosde een beetje. Hij had roetzwart haar en een doorzichtig blouse aan waaronder overduidelijk een sixpack zat. Er ging rockmuziek aan. Iedereen danste. Ik ook. Het was geweldig! Toen ging er een heel rustig, romantisch muziekje aan. De jongen kwam naar mij toe en legde zijn handen op mijn heupen. Ik legde mijn handen op zijn schouders. Ik fluisterde:"hoe heet deze prachtige man" "gale" fluisterde hij terug. Hij had een mooie diepe stem. Het werd een geweldige avond. Toen het feest was afgelopen pakte ik mijn tas en liep het paleis uit. Ik was de laatste die eruit ging omdat ik had geholpen met opruimen. Toen ik een stap over de drempel had gezet deed iemand een hand over mijn neus en mond. Ik probeerde te gillen maar de man was te sterk. Dit was dus wat de boog bedoelde.