Hogwart's Slytherin Girl. PartNine

Nummer negen.
Perkamentus houd zijn toespraak, maar het lukt niet om mijn gedachten erbij te houden. Vanuit mijn ooghoeken zie ik Malfidus ongeintreseerd zijn hoofd bestuderen in de bolle kant van zijn lepel.
Waarom moet ik telkens naar hem kijken? vraag ik mezelf af. Ik kijk naar Perkamentus die lachend rondkijkt. Dan mogen we van tafel naar onze leerlingenkamer. "Die dementors hé, die werken mij op de zenuwen." zegt Meryem als jullie achter Patty park en haar korps lopen. "Huhh?" zeg ik verbaasd. "Welke dementors?" Meryem schud lachend haar hoofd. "Luister jij nou nooit naar Perkamentus?" Lachend duw ik haar een eindje weg. Bij de kerkers loop ik door de muur, en stap ik gelijk door naar de meisjesslaapzaal. Geeuwend plof ik neer op mijn vertrouwde bed. "Laten we maar gaan slapen, voordat we morgen weer aan het werk moeten." zeg ik terwijl ik mijn pyjama aan doe. Patty park lacht even schel en dan loopt ze weer naar buiten. Ik kijk meryem aan met opgetrokken wenkbrauwen. "Waar heeft die last van?" Meryem haalt haar schouders op.