De 2e maand.

Lola kwam beneden en zei dat ze niet naar school wilde omdat ze bang was.
Haar moeder zei ''Liefje.. wees nou niet bang. Blijf positief en negeer ze.''
Lola zei zachtjes ''Eh O-oke...''
Lola pakte haar tas in en haalde haar bff op.
Ze zei ''Kim, ik ga straks in een steegje zitten tot de bel gaat.''
Kim zei ''Oh, waarom?''
Lola zei ''Omdat ik word gepest en bang ben!''
Kim zei ''Geloof ik niet! Je wil me bff gewoon niet meer zijn '' En Kim fietste verder alleen.
Lola werd verdrietig vanbinnen en een mevrouw zei ''Gaat het meid?''
Lola zei ''Jahoor'' En deed een nep-lach op.
Toen ze haar fiets in de fietsenstalling deed liep ze naar het steegje, daar ging ze langzaam zitten.