|| 25

“Gaan we niet naar bed, lieverd?” Slaperig doe ik mijn ogen open en kijk recht in de blinkende ogen van Stephen. Ik probeer een geeuw te onderdrukken en knik dan. Waarna Stephen de tv uitzet en we samen naar mijn kamer gaan.
“Sorry schat.” Ik onderdruk nogmaals een geeuw.
“Voor wat?” Stephen kijkt me vragend aan, terwijl hij zijn kleren uit doet.
“Dat ik in slaap ben gevallen.” Ik begin ook mijn kleren uit te doen en doe enkel een topje terug aan en mijn onderbroek.
“Is toch niks lieverd. Het was wel schattig.” Stephen wandelt naar me toe en legt zijn handen op mijn heupen. Ik overbrug de enkele centimeters die nog tussen ons zijn door een stap dichter naar hem toe te zetten en mijn lippen zacht op die van hem te drukken. Al snel vraagt Stephen toestemming door zacht met zijn tong over mijn onderlip te strijken en onze zoen verandert al snel in een passionele tongzoen. Stephen zijn koude handen verdwijnen onder mijn topje en een koude rilling trekt door mijn rug. Stephen streelt zacht met zijn vingertoppen over mijn schouderbladen en trekt me ondertussen nog dichter tegen hem aan. Wanneer ik zijn erectie tegen mijn been voel, zet ik geschokt een stap achteruit en bijt op mijn lip.
“Wat is er?” Zijn stem klonk niet meer zo lief als anders en tranen springen in mijn ogen.
“Sorry, maar ik-, maar ik ben daar nog niet klaar voor.” De glinstering verdwijnt uit zijn ogen.
“Je gaat me toch niet zeggen dat jij nog maagd bent.” Gromt Stephen, waardoor ik nog een stap achteruit zet.
“Euh -.” Ik begin te rillen en durf Stephen niet meer aan te kijken. Hij lijkt zo boos, zo heb ik hem nog nooit gezien.
“Godverdomme.” Stephen begint zijn kleren terug aan te doen.
“Maar Stephen, dat wil toch niet zeggen dat ik het nooit wil, alleen nu nog niet.” Stephen trekt zijn wenkbrauwen op en een sarcastische lach verlaat zijn mond.
“Denk je echt dat ik nog een halfjaar op jou ga wachten.” Hij grijnst en ik weet zeker dat hij ervan geniet dat de tranen nu over mijn wangen stromen.
“Maar –“
“Niks te maren Jade. Je bent het geld niet waard.” Geld? Geld! Dit ging dus zoals Dylan dacht echt over een weddenschap.
“Je hebt gewed? Om mij in bed te krijgen he.” Boos kijk ik hem aan en Stephen begint alleen luider te lachen.
“Je begrijpt het dan toch nog.” Ondertussen had hij al zijn spullen genomen.
“Tot nog eens Jadie.”
“Nooit meer.” Ik duw hem mijn appartement uit, waarna ik me wenend tegen de deur laat zakken.
Hoe ik me toch zo laten doen? Waarom heb ik niet naar Dylan geluisterd? Nee Jade, je hebt het niet met hem gedaan. Je moet trots zijn op jezelf dat je er nu al achter gekomen bent. Nee dit helpt niet, ik stel me terug recht en doe snel terug mijn kleren aan, waarna ik naar buiten loop en de deur achter me toe trek.
Louise was bij haar grootouders en kon ik dus niet naartoe. Dylan dan maar.
<< Mag ik komen? Alsjeblieft?
>> Natuurlijk Jade! Wat scheelt er? Xx D
<< Vertel ik je dadelijk, ben je thuis? X J
>> Euh ja, maar enkele van de jongens zijn hier wel. Xx D
<< Is niks, ik kom. X J

Luke? Luke. Ergens hoop ik dat Luke daar was, hij zou me kunnen troosten net als vroeger.