W86

“Hup hup, naar buiten”, maande Griffin de laatste eerstejaars aan. Ze haastten zich buiten en Griffin sloot de deur. “Wat is er?”
“Feeksen”, zei Bloom. Meer had ze niet nodig om Griffins volledige aandacht te krijgen. Ze legde uit wat er in het dorp gebeurd was.
“Dat klinkt als erg veel feeksen”, zei Griffin met een frons.
“We hebben er maar een stuk of drie gezien”, zei Bloom aarzelend.
“Kan best, maar er moeten er daar nog een heel aantal in de buurt zitten. Het is niet vanzelfsprekend dat feeksen andere monsters gaan beheersen.” Bloom en Faragonda keken elkaar aan.
“We kunnen niet gewoon iedereen evacueren”, zei Bloom aarzelend.
“Nee, inderdaad”, zei Faragonda. “We moeten deze keer de feeksen zelf aanpakken, Griffin.”
“Geen sprake van”, zei Griffin. “Zelfs met een Almightixfee staan we niet sterk genoeg als we nu aanvallen.” Ze schudde haar hoofd. “Evacueren is de enige optie, breng die mensen naar een veilige plaats. Saladin kan hen vast onderdak bieden, het is immers een missie van Red Fountain. Ik kom vanavond naar daar om te kijken wat ik voor de slachtoffers kan doen.”
“Maar die feeksen moeten daar weg! We kunnen die mensen toch niet dwingen ergens anders te gaan wonen.”
“Inderdaad, maar zoals ik al zei, nu kunnen we hen niet aan.” Griffin zuchtte. “Er zijn manieren om hen terug te drijven, maar daar is veel en sterke zwarte magie voor nodig, magie die ik niet eens ken. Feeën en specialisten kunnen daar niets gaan doen. Ik zoek de magie op en ik probeer afgestudeerde heksen en misschien een groep derdejaars die magie te leren. Dàn pas vallen we aan.”
“Goed”, zei Faragonda aarzelend.
“Dus… Wij kunnen niks doen?”, vroeg Bloom aarzelend.
“Je vriendinnen niet, nee”, zei Griffin. “Maar ik sluit niet uit dat de hulp van een Almightixfee welkom is.” Ze zuchtte. “Ik begrijp alleen niet waarom die feeksen plots naar Magix komen… Gewoonlijk houden ze zich schuil op planeten waar geen mens komt. Iemand moet hen gehaald hebben.”