I knew it.

Alice schudde twijfelend haar hoofd. ’Ik zit vast fout,’ zuchtte ze.
’Elke theorie is nu welkom. Vertel maar Alice,’ zei Carlisle. Ik knikte zachtjes en leunde om Ryan heen om Alice een bemoedigend kneepje in haar hand te geven. Ze glimlachte naar me en richtte zich toen tot Carlisle, die knikte. Ik kroop wat dichter tegen Jasper aan en keek hoopvol naar Alice die ongemakkelijk werd onder alle starende blikken.
’Dawn,’ begon ze aarzelend. ’Jij…’ Ze keek onzeker naar Ryan. ’Jij voelt wat Jasper voelt.’ Ik knikte bevestigend. ’En Jasper hoort wat jij denkt,’ vervolgde ze iets zekerder. ’Zonder dat jullie je gave ervoor hoeven te gebruiken.’
Naast me zag ik Ryan’s verbaasde gezicht, toch zweeg hij en luisterde hij verder naar Alice.
’Dat betekend toch dat ze een sterke band hebben,’ merkte Alice op. Ze keek iedereen vragend aan.
Ryan knikte bedachtzaam. ’Dawn kan elke gedachte die ze wilt overplaatsen op mensen en hen manipuleren.’ Hij keek even naar mij om te kijken of hij het juist had. Ik knikte haast onmerkbaar. ’En jij,’ hij keek naar Jasper. ’Kan je gevoelens overbrengen?’ vroeg hij.
’Gevoelens manipuleren,’ verbeterde Alice hem.
Het was alsof ik er in mijn hoofd een licht ging schijnen dat de donker verjoeg. ’Zei je net manipuleren?’ vroeg ik aan Alice.
Wat er daarna gebeurde ging allemaal snel. Ik schoot recht in mijn opwinding om de ontdekking die Alice net had gedaan. Jasper is, was en zal altijd mijn soulmate zijn. Zoals ik altijd zelf had gevoeld. En net toen ik dacht dat het allemaal niet beter kon, begonnen er allemaal zwarte vlekjes mijn zicht te belemmeren. Ik knipperde verwoed met mijn ogen, maar het haalde niets uit. Jasper stond in minder dan een halve seconde recht. Zijn bezorgde ogen boorden zich in de mijne, zijn lippen vormden woorden die ik niet kon horen. Er klonk enkel een geklop in mijn oren, dat me helemaal van alles afsloot.