W80

“Jullie krijgen andere coördinaten”, zei hij meteen. Hij noemde de coördinaten en Timmy gaf ze in.
“Waarom?”, vroeg Sky verbaasd.
“Er is een probleem opgedoken. De derdejaars die eerst daarheen moesten, gaan nu naar jullie oorspronkelijke opdracht. Jullie zouden hen onderweg moeten tegenkomen.”
“Wat is het probleem, meneer?”, vroeg Helia.
“Ik kreeg net bericht van het dorp waar jullie nu heen gaan, de situatie is plots ernstig verergerd en het gevaar is niet in te schatten. Ik kan er geen onervaren specialisten compleet onvoorbereid heen sturen.”
“Wat is de missie?”, vroeg Brandon.
“De beschermingsmuur rond het dorp helpen versterken en zorgen dat er intussen niemand aangevallen wordt door monsters”, zei Codatorta. “Alleen blijkt dat er vanochtend plots een veel grotere groep monsters aanviel dan de plagerijen van individuele monsters anders. En deze zijn heel wat sterker en zitten al in het dorp.” Hij keek behoorlijk grimmig. “Dit is geen derdejaarsmissie, dames en heren. Hou me op de hoogte. Ik heb geen idee hoe groot het gevaar zal zijn, maar het was sowieso al een van de moeilijkste missies.” Hij keek naar Bloom. “Als het nodig is, Bloom, gebruik je krachten”, zei hij. “Ik kan het dorp niet meer bereiken, dus verwacht jullie maar aan behoorlijke problemen. Laat iets weten als jullie er zijn, zodat ik een idee heb van de situatie. En moesten jullie versterking nodig hebben, kan je me altijd bereiken.”
“We zullen ons best doen”, zei Brandon grimmig.
“Ik reken op jullie”, zei Codatorta kalm. “Veel succes.”

Toen ze een paar uur later bij het dorp aankwamen, zagen ze een ravage. Ze landden vlak bij het dorp en liepen er heen. Ze hoorden mensen gillen en keken elkaar geschrokken aan. Dit was niet goed. Dit was echt niet goed. In de muur die om het dorp heen stond waren verschillende bressen geslagen, op sommige plaatsen was de muur tot op de grond afgebroken.
“We moeten Codatorta waarschuwen”, mompelde Sky.
“Nee, wacht tot we weten wat er precies aan de hand is”, zei Brandon. “We gaan er heen.”
“Zouden we dat wel doen? We hebben geen idee wat ons te wachten staat”, zei Flora aarzelend.