8. Op naar de tempel!

De drie wolven komen na een tijdje bij de grens aan. 'Goed, you guy's rea-' Wyta wordt onderbroken een een hard geschreeuw. 'WYTA!!! WACHTTTTT!!!!! WACHT OP MIJJJJJJ!!!!!!!'. Wyta, Syto en Sunburst draaien zich om. 'Wie is dat?' vraagt Sunburst. 'Dat is- Wacht, is dat- ... Yup het is m'n zusje Dyana...' zucht Wyta. 'Ik heb *hijg* jullie eindelijk *hijg* inge-*hijg*-t!' hijgt Dyana. 'Zusje, wat doe je hier? Je weet dat je niet alleen het rijk uit mag!'. 'Ja-ha... Maar daarom ben ik ook hier! Om met jullie mee te gaan én om mij lieve Zussie te beschermen!' antwoord Dyana en laat haar grootste glimlach zien. 'Wyta, laat haar maar gewoon mee gaan okay?'. 'Ja laat me mee gaan Wyta, zussie!'. Wyta draait haar kop naar Sunburst die ietsje van de drie andere wolven weg staat. 'Vind jij het goed als ze mee gaat?'. 'Als jij het goed vindt dan vind ik het ook goed' zegt hij zonder Wyta aan te kijken. 'Okay dan, je mag mee, maar je moet wel goed naar ons luisteren!'. Dyana knikt. 'Op naar de tempel dan maar!'
Onderweg is Sunburst erg stil, Wyta kletst wat met Syto over de tempel en de legende en Dyana verveelt zich. Sunburst merkt de verveelde Dyana op en gaat naast haar lopen. 'H-hay, ik ben Sunburst! Jij bent Dyana toch?'. 'Yup! Dat ben ik! Wat voor een soort kracht heb jij?'. 'Welke magie? Vuur! Jij dan?'. 'Aha, dat dacht ik al! Ik heb bliksem, telekinese en ijs krachten! Cool he?'. 'Jah! En.. Is het leven in het kasteel leuk?'. 'Tja, ik verveel me soms wel erg. Maar dan bevries ik gewoon de vloer van m'n kamer en ik ga schaatsen!'. 'Schaatsen... Ik wou dat ik het kon...'. 'Hoe bedoel je?'. 'Nou toen ik klein was en er ijs op de sloot lag, mocht ik er nooit op was ze dachten dat ik het liet smelten door mijn krachten...'. 'Oh... Als je wilt kunnen we met z'n tweeën een keertje in mijn kamer schaatsen als je het leuk lijkt!'. 'Echt?! Wauw, dat lijkt me zeker leuk!'. Sunburst bloost een beetje. Eigenlijk is Dyana wel een heel lief wolvinnetje!
'Goed, ik geloof dat we bijna er zijn!'. De vier wolven zien in de verte al de tempel. 'Nu moeten we erg goed opletten voor de zwarte wolven. En niet al te hard praten anders horen ze ons misschien wel.' zegt Wyta en de andere wolven knikken. Met z'n allen lopen ze voorzichtig het terrein op.