Part 4.2: By his home

Sofya POV

'Zullen we mirrors kijken?' vroeg hij. 'Kunnen we niet beter een minder enge film kijken?' vroeg ik hopeloos. Ik kon niet zo goed tegen bloed. De laatste keer dat ik een enge film had gekeken kreeg ik 2 weken lang nachtmerries. 'Oké dan. Welke film wil je kijken?' ik had een hele goeie film in mijn hoofd. 'Twilight' zei ik vastbesloten. 'Begin jij nu ook al? Mijn moeder zeurt ook altijd dat ik die film moet gaan kijken' 'Alsjeblieft, je zult het geweldig gaan vinden. Het is zo romantisch' 'Ja, daarom. Het is gewoon een meisjesfilm.' 'Helemaal niet.' protesteerde ik. 'Welles' 'Nietes' 'Welles' 'Nietes' 'Wel-' en toen kwam Justin's moeder binnen. 'Wat is er aan de hand?' vroeg ze. 'Nou' begon ik 'we willen een film kijken maar ik wil Twilight kijken en Justin wil Mirrors kijken' 'Maar Twilight is toch een hele mooie film' zei ze met mij instemmend. 'Aaah mam. Het is een meisjesfilm' 'Justin, het is geen meisjesfilm' zei zijn moeder. 'Zie je nou wel Justin' zei ik en ik moest lachen. En toen ging mijn mobiel.

'Hallo'
'Sofya waar ben je? Het is bijna half 6' zei mijn moeder bezorgd.
'Mam, doe rustig. Ik ben bij een vriend. Ik kom over ongeveer 2 uur wel thuis..'
'Nee, je komt nu naar huis. Als je om 6 uur niet thuis bent, krijg je huisarrest. Je hebt niet eens gezegd dat je bij naar een vriend ging'
'Sorry, mam ik. Vergeten. Mag ik alsjeblieft blijven?'
'Nee, het word al bijna donker ik wil dat je om 6 uur thuis bent'

en toen hing ze op. Wat een ... Laat ook maar. 'Uum Justin ik moet naar huis' 'Aah waarom?' 'Ik mag niet blijven van mijn moeder' 'Stom. Maar eeeh... zal ik je naar huis brengen, het begint al donker te worden..' vroeg hij met een lieflijke stem. 'Ja hoor is goed'

`op de fiets

'Kom je dan een andere keer langs?' vroeg Justin. 'Ja, hoor tuurlijk.'andwoorde ik. Het was leuk met hem. Ik wou dat ik elke dag bij hem kon zijn..- Nee, zo mocht ik niet denken. Ik was toch niet verlieft aan het worden? En.. Hij zou mij toch nooit leuk vinden. Jammergenoeg waren we al bij mijn huis. 'Tot morgen' zei ik. 'Morgen' zei hij en fietste weg..