Chapter 2

Levenloos liep ik door het bos, niet wetend wat ik nu moet doen. Ik was gister avond achtergekomen dat het aliens waren die al twee scholen hadden verwoest, dus nu ben ik een plan het bedenken om hun tegen te houden.
Uiteindelijk besloot ik om Raimon te achtervolgen en hun te helpen wanneer het nodig is.

Onopgemerkt zat ik nu op het dak van Raimon's rijdende bus.

Mark pov.
Vragend keek ik coach Linda aan. “die teken op de bal, die is van Robyn.” zei ze nog steeds vol ongeloof. “Klopt het dat ze Byron's zusje is?” toen ik hoorde dat ze toevallig het zelfde achternaam had al Byron. “ik weet het niet” mompelde ze toen weer zuchtend. “Ze heeft al vele levens gered van onschuldige mensen” vervolgde coach Linda haar zin.
Uiteindelijk besloten we om nog een dag hier bij Alphine te blijven, zodat Shawn nog afscheid kan nemen van zijn vrienden en om nog te kijken of hier nog die ene Robyn te vinden is.

De volgende dag –
Shawn had afscheid genomen van zijn vrienden hier in Alphine, dus besloten we maar om te gaan, naar Kyoto waar volgens Coach Linda een goede verdediger te vinden is.
De helft van de reis is vlekkeloos verlopen en nu zaten ze dus even buiten om onze “benen te strekken” We zaten dus partijtje te doen, zes tegen zes. “Zo zo, nog steeds niet opgegeven?” hoorde ik opeens iemand spottend achter ons lachen, ja hoor daar is Gemini storm weer. “We dagen jullie weer uit” vervolgde Janus, hun captain zijn zin. En natuurlijk namen wij zijn uitdaging aan, we konden niet anders.

Robyn pov.
Geamuseerd keek ik naar de twee team die tegenover elkaar stonden, Aliea geeft echt niet op hea.
Raimon mocht de bal uitnemen dan Janus, en daar maakte ze dus gebruik van. Gelijk scoorde Shawn met een assist van Kevin een doel punt.
Uiteindelijk had Raimon met 3-1 gewonnen van Gemini Storm en zat ik weer op het dak van het Raimon busje die op weg was naar Kyoto, waar blijkbaar een goede verdediger is.