002
Yasmina
Ik dump mijn fiets in de fietsenrekken aan het stadion. "Hey Mina!" Sergio, beheerder van dit pand en baas van alles, komt naar me toe. "Hey, Serge. Wat zijn de klusjes voor vandaag?" vraag ik. "Je hebt een heleboel werk, meid. Ik wil alles op en top! Dit weekend is het Barcelona- Real Madrid dus dat is een belangrijke wedstrijd." Ik glimlach naar Sergio. "Geen probleem, Serge. Ik kan hier de hele nacht blijven." De man geeft me een schouderklopje. "Je bent een schat van een meid, Yasmina."
Ik ga naar de grote voorraadskamer. Hierin staan alle spullen die ik nodig heb. Natuurlijk kan ik niet alles opkuisen in mijn eentje in het stadion, maar ik perfectioneer het werk van het kuisteam die hier maar oppervlakkig hun werk doen en ik verf regelmatig de lijnen van het voetbalveld of maai het gras.
Uitgeput laat ik me van de muur naar beneden glijden. Het is ondertussen half 1 in de nacht maar ik heb alles gedaan wat moest. Ik kijk rond of er niemand is en loop dan naar mijn locker. Ik haal mijn voetbalkleren en mijn bal er uit en snel kleed ik me om. Dit is ten strengste verboden en het kan me mijn baan kosten, maar dit is het leukste van het werk. Ik neem mijn bal en loop naar het veld. Tijd voor even wat ontspanning. Ik doe mijn armbandje uit dat ik heb gekregen bij mijn geboorte. Eerst zat het altijd aan een ketting rond mijn nek maar sinds kort is het eindelijk niet meer te groot om aan mijn pols te doen. Toen was alles nog normaal. Toen leefde mijn vader nog en werd ik niet afgestoten door mijn eigen familie. 'I will love you till the sun stops to shine. S.' staat er in gegraveerd. S staat voor Simon, de naam van mijn vader.
Ik probeer de bal op mijn voet te balanceren. Ik vind het heerlijk om zo wat te voetballen in mijn eentje. Ik laat de bal in het gras vallen en dribbel dan naar de goal. "Carerras ziet het gat, Carerras gaat, ja, ja en ze scooooort!" mompel ik tegen mezelf als ik de bal in het doel trap. Ik maak een klein vreugdedansje en haal dan de bal uit het doel. Ik hou van deze sport. Dit is het belangrijkste in mijn leven. "Mooi doelpunt." Ik schrik als ik iemand achter me zie staan. Gelukkig is het donker en kan die persoon niet zien wie ik ben. Ik neem de bal en snel loop ik weg. Ik wil mijn baan niet kwijt.
Ik dump mijn fiets in de fietsenrekken aan het stadion. "Hey Mina!" Sergio, beheerder van dit pand en baas van alles, komt naar me toe. "Hey, Serge. Wat zijn de klusjes voor vandaag?" vraag ik. "Je hebt een heleboel werk, meid. Ik wil alles op en top! Dit weekend is het Barcelona- Real Madrid dus dat is een belangrijke wedstrijd." Ik glimlach naar Sergio. "Geen probleem, Serge. Ik kan hier de hele nacht blijven." De man geeft me een schouderklopje. "Je bent een schat van een meid, Yasmina."
Ik ga naar de grote voorraadskamer. Hierin staan alle spullen die ik nodig heb. Natuurlijk kan ik niet alles opkuisen in mijn eentje in het stadion, maar ik perfectioneer het werk van het kuisteam die hier maar oppervlakkig hun werk doen en ik verf regelmatig de lijnen van het voetbalveld of maai het gras.
Uitgeput laat ik me van de muur naar beneden glijden. Het is ondertussen half 1 in de nacht maar ik heb alles gedaan wat moest. Ik kijk rond of er niemand is en loop dan naar mijn locker. Ik haal mijn voetbalkleren en mijn bal er uit en snel kleed ik me om. Dit is ten strengste verboden en het kan me mijn baan kosten, maar dit is het leukste van het werk. Ik neem mijn bal en loop naar het veld. Tijd voor even wat ontspanning. Ik doe mijn armbandje uit dat ik heb gekregen bij mijn geboorte. Eerst zat het altijd aan een ketting rond mijn nek maar sinds kort is het eindelijk niet meer te groot om aan mijn pols te doen. Toen was alles nog normaal. Toen leefde mijn vader nog en werd ik niet afgestoten door mijn eigen familie. 'I will love you till the sun stops to shine. S.' staat er in gegraveerd. S staat voor Simon, de naam van mijn vader.
Ik probeer de bal op mijn voet te balanceren. Ik vind het heerlijk om zo wat te voetballen in mijn eentje. Ik laat de bal in het gras vallen en dribbel dan naar de goal. "Carerras ziet het gat, Carerras gaat, ja, ja en ze scooooort!" mompel ik tegen mezelf als ik de bal in het doel trap. Ik maak een klein vreugdedansje en haal dan de bal uit het doel. Ik hou van deze sport. Dit is het belangrijkste in mijn leven. "Mooi doelpunt." Ik schrik als ik iemand achter me zie staan. Gelukkig is het donker en kan die persoon niet zien wie ik ben. Ik neem de bal en snel loop ik weg. Ik wil mijn baan niet kwijt.
Er zijn nog geen reacties.