Hoofdstuk 2

Romy maakte een vaag gebaar met haar hoofd en stapte toen van haar kruk af. Ze had geen zin in dit schijnheilige gedoe en werd er een beetje moe van om steeds maar te doen alsof ze alles leuk en iedereen aardig vond. Ze keek ernaar uit als deze avond voorbij was. Ze pakte haar cocktail, glimlachte vriendelijk naar Wendy en liep toen een beetje doelloos naar de andere kant van de eetzaal.

‘Hé chickie, wat sta jij hier alleen?’ Kim kwam een paar minuten later naar Romy gelopen en sloeg haar arm om haar heen. ‘Ik moet zeggen dat je het weer hebt geflikt, hoor. Wat een geweldige organisatie.’
Romy zou het niet ontkennen: haar organisatievaardigheden waren uitmuntend. De dag was begonnen met een ontbijt in de brasserie. Daarna waren ze met z’n allen naar een champagneproeverij geweest, waarna ze waren gaan lunchen in een viersterrenrestaurant. ’s Middags hadden ze een kookcursus gevolgd (zowel Kim als haar verloofde Joeri waren erg slechte koks) en ze hadden hun smakelijke maaltijd tijdens een aantal gezelschapsspellen opgegeten. Kim had de hele dag als een erg sexy Sneeuwwitje rondgelopen (Sneeuwwitje was vroeger altijd haar favoriete Disneyfilm geweest) en ze zouden de dag eindigen in de kroeg. Wat Kim nog niet wist, was dat Joeri ook in de kroeg zou komen. Hij had deze dag ook zijn vrijgezellenfeestje gehad en Romy had met zijn beste vriend Cas afgesproken dat de twee elkaar in de kroeg waar ze elkaar voor het eerst hadden ontmoet, ook nu weer moesten ontmoeten. Romy wist dat Joeri verkleed zou zijn, wat het natuurlijk extra hilarisch maakte.
Kims gezicht betrok. ‘Room, Wendy zei dat je niet leuk tegen haar deed.’
Het zou ook eens niet. Als Wendy ook maar even de kans kreeg om haar zwart te maken, dan pakte ze die met beide handen aan.
‘Ja. Sorry.’ Romy haalde enkel haar schouders op. Ze meende niks van haar verontschuldigingen. Wat ging het Wendy aan dat Romy geen vriend had? Dat ze nog nooit een vriend had gehad? Zeker omdat Wendy zo gemakkelijk met mannen omging, dat was gewoon een heel harde steek onder water.
‘Romy, jullie verleden doet er niet meer toe.’ Kim liet haar arm vallen en keek Romy bedrukt aan. ‘Ik weet dat jullie vroeger niet goed met elkaar op konden schieten, maar kun je dat alsjeblieft loslaten?’
‘Kim, alsjeblieft…’
‘Toe nou.’ Kim keek bijna smekend. ‘Als ik straks ga trouwen, wil ik jullie beide bij me hebben staan. Ik wil niet dat jullie steeds ruzie maken. Ik wil niet tussen jullie in staan en die ongemakkelijke sfeer merken… Alsjeblieft?’
Romy slaakte een zucht. Ze plukte aan haar shirtje en staarde daar even naar. Was het tijd om opnieuw te beginnen? Een nieuwe start te maken en al het voorafgaande te vergeten?

Klik hier voor de poll!