#1 Do I have to walk away?
'Matthias!' Hoorde mijn stiefvader roepen van beneden. Ik keek even naar de koffer op mijn bed. Ik wilde weg, maar ik wilde mijn moeder niet in de steek laten. Gauw pakte ik de koffer van mijn bed af en lag hem weer precies zoals hij daarvoor had gelegen. Zodra ik mijn vader de deur hard hoorde dicht doen, wist ik dat ik snel naar beneden moest komen. Ik stormde de trap af en opende gauw de deur die mijn stiefvader zojuist had dichtgedaan. 'Waar bleef je nou?' Riep mijn stiefvader. Ik haalde mijn schouders op en ging aan de keukentafel zitten. Mijn moeder zette een pan op tafel. Zo te zien aten we spaghetti. Matthias' moeder pakte zijn bord en schepte wat voor hem op. 'Dankjewel' zei hij vriendelijk, en hij begon te eten. Zodra ik klaar was, liep ik naar boven. Bonkende voetstappen kwamen me achterna. 'Vergeten we niet iets?' Zei mijn stiefvader dreigend. Ik knikte en stapte langs hem. 'Dankjewel mam' zei hij zacht. Zijn stiefvader keek hem vals na. Matthias interesseerde echt alleen maar 1 ding. Weglopen.
~~
Sorry voor het korte stuk, de volgende zal zeker langer zijn!
Reageer (1)
Leuk hoor, ik wacht op het volgende stuk ^-^
1 decennium geleden