Chapter 2.

Het laatste wat ik me kan herinneren is dat ik meegesleurd werd door een knappe man. Ik open mijn ogen, waardoor een fel licht in mijn gezicht schijnt. 'Oh, goedemorgen' Een jonge vrouw zit naast mij. Ik kijk om me heen. 'Waar ben ik?' Ze grinnikt even. 'In mijn huis. Je hebt de hele nacht geslapen.' Achter haar zie ik een computer staan. Mijn filmpje staat aan. 'Je bekijkt me?'roep ik verbaasd. Ze kijkt achter zich, en knikt. Vol afschuw kijk ik haar aan. Gestoorde fan. Ik ga rechtovereind zitten. 'Ik ga weg'mompel ik. Zodra ik op wil staan word ik terug geduwd op het bed. 'Wat is dit?'roep ik kwaad. Dezelfde jongeman die mij ontvoerde komt achter de vrouw staan. 'Esmé, laat mij maar met haar praten.' De vrouw staat op, en loopt de kamer uit. Meteen neemt de jongeman haar plaats in. 'Edward' Hij steekt zijn hand naar me uit. Gefascineerd kijk ik naar zijn gezicht. Hij is prachtig. Ik schud hem de hand. 'Skar Renée'fluister ik zacht. Hij lacht. 'Weet ik. Zoals je al hebt gemerkt bekijken we je filmpjes' Ik knik. 'Maar, we zijn geen fans. Dat je dat maar weet. We wouden je gewoon even ontmoeten' Hij draait zich om, en loopt ook weg. Verbaasd kijk ik toe terwijl hij me alleen laat in de kamer. Me ontvoeren om me te ontmoeten?