4: Het laboratorium

"Wa,wa,waar ben ik ?"zegt Frank.Hij is volkomen in schok door die teleportatie.Niet alleen dat doet hem stotteren,hij is ook heel bang. Hij bevindt zich in een totaal onbekende kamer,die compleet donker is en alsof dat nog niet eng genoeg is,staan er superenge creaties.'Had ik maar naar Stefan geluisterd'dacht Frank.De enige lichtbronnen zijn een flauw lichtje uit een andere kamer en af en toe een lichtflits die net een bliksemstraal lijkt (het is ook een bliksemstraal!).Toen kwam er een stem uit de kamer met het flauwe lichtje die zei:"Eindelijk ben je er,ik heb op je gewacht!" ."Scheer je weg!" roept Frank "Ik ben helemaal niet bang van jou!" liegt hij.Ja, je leest het goed, dat was een leugen!In werkelijkheid deed hij het bijna in zijn broek(lol)(N) !Dat merkte die man of vrouw ook, hij deed het echt in zijn broek,letterlijk!"Cheezes,alles oke?" vroeg de stem."Natuurlijk niet,vind jij het leuk om met een natte broek rond te lopen die bovendien ook nog stinkt!"roept Frank.Zijn emotie is nu veranderd van bang naar boos.De stem doet het licht aan en zegt : "Vrees niet,ik doe je niets.Mijn naam is Koen Van Iekens ,professor in alles behalve stom doen.Mijn collega's noemen me "Oen Van Kiekens" , ik weet totaal niet waarom" zegt de stem. " Jij lijkt me betrouwbaar. Mag ik even een vraag stellen a.u.b.?" vraagt Frank waarop Koen zegt : "Zeker." "Mag ik dan uw uitvindingen even zien alstublieft?" " Natuurlijk,jongen" zei Koen.Er stonden veel uitvindingen zoals een teleportatiecabine, een robotbutler en nog veel meer. "En wat is die kubus daar?" vraagt Frank terwijl hij naar een toestel in de hoek wijst.