015 Carly

Ik loop samen met de naamloze jongen de discotheek in. Er draait nog geen muziek, ze zijn bezig met de apparatuur. De bar is wel open. 'Wil je wat te drinken, beauty?' vraagt de naamloze jongen. Beauty... noemde hij me nou echt zo? Ik ben zo diep in gedachten verzonken dat ik niet weet dat de jongen er nog staat. 'Hallo?' vraagt hij. Ik schrik op. 'W-wat?' zeg ik stotterend, met een rood hoofd. De jongen moet lachen. 'Of je wat te drinken wilt?' 'Ja, doe maar een cola.' Weer barst de jongen in lachen uit. Dit keer begint het me te irriteren. 'Wat?' 'Je bent hier in een discotheek, zonder ouders. Alles is hier te koop, en jij neemt een cola?' Ik voel het bloed nog verder naar mijn hoofd stijgen. Het is inderdaad wel een keuze voor watjes. Ik zou een biertje kunnen nemen, maar ik ben pas 14. Aarzelend bijt ik op mijn lip. 'Je hoeft je keuze niet te veranderen hoor, als jij een cola wilt moet je een cola nemen.' zegt de jongen dit keer wat vriendelijker. Hij glimlacht. Die glimlach is zo schattig... 'Kies maar wat voor me uit.' zeg ik dapper. 'Oké.' zegt de jongen en hij loopt naar de bar.

Inmiddels begint de discotheek vol te stromen. Ik kijk op mijn mobiel. Het is 5 over half 7. Die mensen zijn vroeg! De jongen komt al gauw weer terug. 'Hier is een breezer.' zegt de jongen. Ik zet het glas aan mijn lippen. Ik proef iets zoets. Ik schenk het glas in een tel achterover in mijn keel. De jongen heeft zijn breezer ook al op. 'Nog meer?' vraagt hij lachend. Ik knik. Ik ben blij dat ik hem heb laten kiezen, want dit is geweldig. Als hij terugkomt, drink ik het weer in een teug leeg. Ik voel me al losser worden. De jongen komt dichterbij en fluistert in mijn oor: 'Wil je dansen?' Ik kijk hem stralend aan. 'Natuurlijk wil ik dansen!'

We rennen samen de dansvloer op en gaan los. De jongen is duidelijk al vaker in een discotheek geweest, want hij weet precies hoe hij moet dansen. Daar ben ik blij om, want ik wil niet dansen met een sul. Ik ben benieuwd hoe oud hij is. 'Hoe oud ben je?' roep ik door de keiharde muziek heen. 'Wat?' vraagt de jongen. 'Hoe oud ben je?' schreeuw ik nu lekker in zijn oor. Hij lijkt mijn vraag te negeren, of heeft hij het weer niet gehoord? Zo dansen we nog een paar nummers. Als ik de dansvloer wil afgaan, komt mijn favoriete nummer: 'Timber.' Ik begin keihard met de muziek mee te zingen, ik schaam me nergens voor. De jongen lacht zich rot. Ik begin nog harder te zingen, en te springen tot ik erbij neerval. Ik heb de slappe lach. De jongen neemt actie en trekt me van de dansvloer af. 'Waarom doe je dat? Ik wil danzzen!' Roep ik kwaad. Ik ben heel erg dronken, ik heb al 5 breezers achterover geslagen. Als hij geen antwoord geeft roep ik': 'Mag ik nog een breezzzer?' 'Jij hebt wel genoeg gehad.' En bij die woorden trekt de jongen me mee naar buiten.

'Duzz dit is dronken zijn?' vraag ik aan hem als we buiten staan. 'Yup.' lacht de jongen. 'Ik had het heeeel gezellug.' roep ik. 'Ik ook.' zegt de jongen. Ik haal mijn mobiel uit mijn zak en zie dat het half 9 is. 'Ik moet gaan.' zeg ik met tegenzin tegen de jongen. De jongen trekt een pruillip. 'Pliess, blijf nog even.' Ik moet lachen. 'Okeei.' We kletsen nog een beetje en maken foto's samen. Een daarvan is erg leuk. 'Ik zet hem op Insta, goed?' vraag ik. Ik ben inmiddels niet zo dronken meer. De jongen knikt uit teken van goedkeuring. Als het tien uur is, ben ik echt van plan om te gaan. 'Zal ik je naar huis brengen?' vraagt de jongen. Wat is hij lief! Ik knik.

Over een kwartiertje ben ik weer thuis. We staan voor mijn voordeur. 'Het was heel erg gezellig.' fluistert hij in mijn oor. Daarna geeft hij mij een zoen. Verstijfd blijf ik daar stil staan. Gebeurde daar nou echt wat ik dacht dat er gebeurde? Met een blij gevoel doe ik de voordeur open. 'Zozo, en waar kom jij vandaan?' klinkt een stem. Geschrokken kijk ik naar de persoon die het heeft gezegd.