O25 • Let me go...

'Ik vind de leerlingenkamer van Gryffindor echt vele malen mooier.' zei Aiden die vanaf de sofa op mij neer keek. Ik zat tussen Harry en Hermione in op de grond, terwijl Jason voor ons zat in een zetel en Ron naast Aiden op de bank zat. Aiden en de roodharige jongen waren druk in gesprek, net als Hermione en Jason. Ik zat tussen Aiden zijn benen in terwijl ik over Harry zijn schouder mee las. Hij had het ouden exemplaar van het toverdranken boek er weer bij gepakt. Toen hij langs de bladzijde kwam waar de merkwaardige toverspreuk op stond geschreven, rechtte hij direct zijn rug en vestigde hij zijn blik op Hermione.
'Heb je wel eens van deze spreuk gehoord?' vroeg hij haar terwijl hij zich over mij heen boog en haar de bladzijde liet zien waar de spreuk op geschreven stond. Ron die Harry zijn vraag had opgemerkt boog zich ook over mij heen om mee te kunnen kijken. 'Oke, ik voel mij totaal niet ongemakkelijk.' mompelde ik toen ik Harry en Ron in mijn nek voelde hijgen. Fijn dit.
Aiden begon uitbundig te lachen en boog zich nu ook over mij heen. 'Ik vind het wel lekker knus zo.' grinnikte hij in mijn oor. Ik draaide overdreven met mijn ogen en keek nu ook naar Hermione die met een diepe frons in haar voorhoofd naar de spreuk staarde.
'Ik heb het nog nooit eerder gehoord of gezien.' bekende ze. 'Harry, ik denk niet dat je dat boek nog langer moet houden. Je moet het terug geven aan Professor Slughorn.' Ze dacht diep na. 'Van wie is het eigenlijk?' Ze wilde het boek uit Harry zijn handen trekken, maar voor ze het ook maar kon aanraken was Harry al opgestaan.
'Van niemand.' zei hij haar bitter. Hermione was ook opgestaan en keek Harry nu met een vreemde blik aan.
'Harry, geef mij dat boek!' Ze sprong op de jongen af maar die was natuurlijk veel sneller dan zij en stond al aan de andere kant van de sofa. Plots verscheen Ginny van achter hem en trok ze het boek zonder pardon uit zijn handen, waarnaar ze op mij afgehold kwam. Ze plofte naast mij neer en opende vlug het boek.
'Wie is de Halfbloed Prins?' vroeg ze verbaasd waarnaar ze Harry weer aankeek die haar betrapt aanstaarde.
'Ik heb geen idee.' gaf hij eerlijk toe. 'Maar nu wil ik het terug.' eiste hij waarnaar hij op Ginny afsprong en het boek uit haar handen trok. Ginny en ik wisselde een korte blik met elkaar uit en ik kon het niet laten om te grijnzen. Hermione had echter een nog diepere frons in haar voorhoofd. Ron keek Hermione met een bedenkelijke blik aan toen ze weer naast mij plaats nam op de grond, gevolgd door Harry die naast Ginny ging zitten.
'Dus, ehm, zullen we het nu over iets hebben waar wij wel over mee kunnen praten?' vroeg Aiden ons. Ik grinnikte zachtjes bij het zien van zijn verwarde gezicht. Het was er één die zei: Oke, te veel onbegrijpelijke informatie voor vandaag. Zo had Aiden ook vaak tijdens Wiskunde gezeten.
'Net wiskunde, hé?' grinnikte ik. Aiden keek mij met een verbaasde blik aan en begon toen ook breed te grijnzen, begrijpend wat ik bedoelde. Ik maakte vroeger wel vaker grappen over zijn wiskunde gezicht.
'The good old days.' grijnsde hij breed waarnaar hij opnieuw zijn armen om mij heen sloeg en mij dicht tegen zich aandrukte. 'Ik mis je, Aud. Kom alsjeblieft snel weer terug.'