45.

Nadat Harry de zwarte stift van zijn gezicht had gewassen en zich had aangekleed, waren Liam, Harry, Louis en Eleanor klaar voor een bezoekje aan Hanna en Anna. Zayn en Niall hadden op het laatste moment besloten thuis te blijven.
'Ik ben zenuwachtig,' zei Harry nadat ze het ziekenhuis binnenliepen.
Louis liep naast Harry en zuchtte. 'Hazz, niet zo flippen. Ze ziet je toch niet,'
'Dat is gemeen, Louis!' zeiden Liam en Eleanor te gelijk.
'Sorry,' zei Louis zacht. 'Waar ligt Hanna, El?'
'Volg mij maar, oom George heeft het gister uitgelegd,' zei Eleanor en de jongens volgden haar zwijgend. Harry reageerde niet toen Eleanor zei dat ze er waren. Hij reageerde pas nadat er een meisje heel hard begon te gillen. Harry keek verschrikt op en hij glimlachte naar Hanna.
'O. M. G!' zei Hanna enthousiast. Ze sprong uit bed en knuffelde de drie jongens te gelijk. Daarna keek ze lachend haar nicht aan. 'Dankjewel, Eleanor,'
'Geen dank, kleintje, je bent immers morgen jarig' antwoordde Eleanor en glimlachte.
Hanna keek de drie jongens aan, maar zei niks tegen de jongens. Ze moest nog steeds bevatten dat drie van de vijf leden van haar favoriete band voor haar stonden.
'Gaat alles goed?' vroeg Liam bezorgd. Hanna knikte voorzichtig, ze leek bang om een verkeerd antwoord te geven.
'Zeg Hanna, vind je het leuk als we voor je zingen?' stelde Louis voor.
Hanna had haar stem weer terug gevonden. 'Ja! Ja! Jaaa! Willen jullie "Story of my life" zingen? Alsjeblieft!'
Harry lachte om Hanna's enthousiasme en leek Anna even vegeten te zijn. 'Natuurlijk, Hanna,'