Wiet Rozes

Ik kijk verbaast naar Daan en duw het kleine mesje nog iets dieper in mijn pols. 'Wiet stop alsjeblieft' roept Daan wanhopig en komt naar me toe gelopen. Ik haal het mesje uit mijn pols en zet hem iets hoger op mijn arm. En weer dus ik hem diep in mijn arm. Daan probeert wanhopig mijn hand van het mesje af te halen. Maar ik ben sterker. Opeens komen Nils, Rein en Owen de badkamer binnen gerent. Owen pakt mijn hand vast en samen met Daan proberen ze uit allemaal macht mijn grip om het mesje te verslappen. 'Alsjeblieft Wiet stop' zegt Owen en haalt zonder nadenken het mesje uit mijn huid. Nils duwt me op de grond en Rein komt met een verbanddoos aangerend. 'Wiet zit stil' zegt Rein geërgerd en bezorgt tegelijk als ik blijf bewegen. Owen pakt me vanachter vast en zorgt dat ik stil moet blijven zitten. 'Laat me los' probeer ik zo rustig mogelijk te zeggen. 'Wiet ik laat je niet los dan ga je jezelf alleen maar meer martelen' zegt Owen rustig en bezorgt tegelijk. Rein laat mijn arm los hij zit netjes in gepakt in het verband. En zit vast met een soort van pleister. Ik begin der aan te trekken en Owen geeft me een tik op mijn hand. 'Je laat het zitten voor je eigen veiligheid' fluistert hij in mijn oor. Ik kijk Daan aan en alsof hij mijn gedachten leest trekt hij Nils en Rein mee de badkamer uit. 'Als je me haat... waarom doe je dan zo veel moeite om te zorgen dat ik niet gewoon mezelf martel' zeg ik gelijk als de deur in het slot valt. 'Ik haat je niet Wiet het was als grapje bedoelt'. 'Niet grappig Owen' onderbreek ik hem. 'Wiet laat me uit praten. Als je dit echt allemaal deed alleen doordat ik voor de grap zei dat ik je haat spijt het me echt heel erg maar Wiet je moet weten dat ik al verlieft op je ben sinds de eerste keer dat je samen met Daan de studio binnen stapte. Daan had zo veel over je vertelt dat het leek alsof je ik je al jaren kenden. Maar in het echt ben je nog veel mooier, liever, grappiger dan in al die verhalen die Daan vertelt heeft' zegt Owen. 'Heeft hij echt zo veel over me vertelt. En Owen ten eerste ik ben niet Mooi. En ten tweede ik vindt je ook al leuk van af het moment dat ik je daar in die studio zag zitten' het laatste zeg ik zo zacht maar net hard genoeg voor Owen om te horen. 'Echt waar?' vraagt Owen verrast door mijn antwoord. 'Ja Owen echt waar' zeg ik en ik voel de grip om mijn middel verslappen. Ik voel hoe hij op staat en ik zie hoe die voor me gaat zitten. 'Lieve mooie en schattige Wiet zou je mijn vriendin willen zijn?' vraagt Owen hoopvol. Ik bloos en ben sprakeloos. Ik kan niks uit brengen maar knik van ja. Owen geeft me een kus op mijn mond en ik beantwoord hem gewillig. Ik leg mijn handen in zijn nek en hij legt zijn handen op mijn heupen. De deur gaat zacht open en ik trek geschrokken terug. 'Storen we' vraagt Rein lachend. Daan kijkt me trots aan en Nils staat der een beetje onwennig bij. Ik laat Owen los en hij laat mij los. 'Een beetje maar' zeg ik lachend en loop de badkamer uit. 'Het leven is echt veranderbaar nog veranderbare dan het weer' mompelt Nils. Ik loop naar beneden en de jongens rennen gelijk achter me aan. Ik plof als eerste op de bank neer en Owen gaat gelijk naast me zitten. Ik pak de afstandsbieding van Nils af en zet de tv op wat anders. 'Ja opzij' zegt Daan lachend en Owen trekt me bij hem opschoot. Daan ploft naast me neer en ik leg vermoeid mijn hoofd op Owens schouder. 'Waarom zijn jongens zo vermoeiend' mompel ik zacht en krijg een por in mijn zij van Daan. 'Shoppen met meiden is pas vermoeiend' zegt Daan lachend. 'Daarom ga ik ook niet shoppen' zeg ik simpel. 'Hoe kom jij dan aan nieuwe kleren' vraagt Rein verbaast. 'Makkelijk ik bestel ze via internet' zeg ik simpel. 'Dan gaan we morgen dus shoppen in de stad' zegt Owen lachend. 'Waarom?' vraag ik zuchtend. 'Omdat er in al jou broeken gaten zitten. En je echt iets nets moet voor morgenavond naar het concert' zegt Nils lachend. 'Maar ik wil geen nieuwe kleren en die gaten horen in mijn broeken' zeg ik zuchtend. 'Je moet echt iets anders voor het concert' zegt Daan lachend en als Mirjam binnen komt. 'Wie moet echt wat anders?' vraagt ze lachend. 'WIET' gilt Rein hyper. 'Man doe wat zachter krijg koppijn van je' zeg ik lachend en geef Rein een zet. 'He wat kan ik der aan doen dat jij alleen maar broeken hebt met gaten der in' zegt Rein beledigt en gaat weer op de bank zitten maar dit keer naast Nils op de anderen bank. 'En misschien moet je lenzen gaan dragen' zegt Rein bedachtzaam. 'Wil je me een make over gaan geven ofzo' vraag ik lachend en Rein knikt met een biksmile. 'Je blijft van mijn meisje af Rein' zegt Owen en slaat zijn arm beschermt om mijn middel. 'Mag ik der niet een heel klein beetje veranderen qua kledingstijl en zorgen dat ze geen bril meer draagt' vraagt Rein en Owen stemt dan toch in. 'Morgen wordt de ergste dag van mijn leven' zeg ik dramatisch en Owen geeft me een kusje op mijn wang.

(Morgen)

'Wiet kom naar buiten ik wil zien of je nou eindelijk die bril af hebt' roept Rein vanaf buiten. Ik kijk in de spiegel en loop dan toch naar buiten waar Rein, Daan, Nils en Owen me al opwachten. We lopen een kledingwinkel in en Rein zegt gelijk dat ik geen gescheurde broek mag. Als ik dan eindelijk na al zo'n 40 setjes gepast te hebben naar buiten kom en de jongens goed keurend knikken laat een zucht van opluchting mijn mond. 'Kleed je om wij rekenen af en dan gaan we naar de kaper' zegt Daan en duwt mij het hoekje weer in. Ik trek de kleren uit en kleed me weer om. Samen met de jongens loop ik naar de kassa en als het betaalt is lopen we met zijn alle naar de kaper. Als de kaper dan eindelijk klaar is kijk ik verbaast in de spiegel. 'Je bent super mooi' fluistert Owen in mijn oor. Ik bloos en ik beschaamt naar beneden. Ik draai me om en neem Owen in een knuffel. Hij slaat zijn sterke armen om me heen en als ik hem even later loslaat lopen we met zijn alle naar de Starbucks.