5.3 sleepover

Toen ik wakker werd lag ik helemaal tegen Justin aan. Iedereen sliep nog en ik wou wat verder van hem af gaan liggen, maar Emma lag vlak achter me en ik kon me niet bewegen zonder iedereen wakker te maken. Ik had nog steeds Justins trui aan. Niemand had iets gemerkt, toen we een kussengevecht hielden had Justin heel galant alle klappen die voor mij bedoelt waren opgevangen. Justin bewoog een beetje en kneep zijn ogen harder toe. Ik betrapte mezelf erop dat ik naar hem aan het staren was. Snel deed ik mijn ogen toe en langzaamaan viel ik terug in slaap.
Ik werd gewekt door iemand die in mijn oor fluisterde dat ik wakker moest worden. Ik herkende zijn stem meteen, Justin. Onwillig opende ik mijn ogen. Iedereen keek me lachend aan. ‘Wat?’ mompelde ik nog slaperig. ‘Het is half twaalf’, lachte Justin, zijn gezicht nog steeds vlak bij dat van mij. Ik gromde wat en legde mijn arm over mijn ogen. Meteen kreeg ik vijf kussens tegen me aan. ‘Ik kom al, ik kom al!’ lachte ik. Iedereen keek me sarcastisch aan. Wauw, ik had echt vrienden.
‘Ben je zeker dat ik niet mee moet gaan?’ vroeg Justin voor de honderdste keer. De anderen waren al vertrokken, en hij probeerde me al een half uur te overtuigen om aan mijn tante te vertellen wat Kevin deed. Nadat ik hem uitgelegd had dat Heilige Kevin niets fout kon doen, begon hij te vragen of hij niet mee moest gaan. Heel lief, maar het was niet nodig. Om de een of andere manier wou ik hem uit de buurt van mijn tante en Kevin houden. ‘Kevin is weg tot morgen, dus ik loop geen gevaar’, zei ik met een kleine glimlach. Justin zuchtte. ‘Oké, maar als er iets is bel je me!’ Hij deed een poging om streng te kijken. Ik lachte en knikte. Ik begon zijn trui uit te trekken maar hij hield me tegen. ‘Hou maar aan, je moet nog heel de weg fietsen’, herinnerde hij me. ‘Ik zal hem maandag terug geven’, beloofde ik. We gaven elkaar nog een – lange – knuffel en daarna reed ik tegen mijn zin naar huis.