De 100e Hongerspelen - 320

“Fijn”, zei Katniss. “En misschien kan het geen kwaad om de families van de overleden tributen even een bezoekje te brengen.”

Een uur later had iedereen van iedereen afscheid genomen en zaten Katniss, Peeta, Haymitch, Glafira, Vania en haar familie, Ian, Rue en Gale en zijn familie in de trein op weg naar District Twaalf.
“Eindelijk naar huis”, verzuchtte Ian.
“Eindelijk”, stemde Vania in.
“Hoe lang blijven jullie, pap en mam?”, vroeg Ian.
“Twee weken”, zei Katniss. Ians gezicht betrok. “Het spijt ons, jongen, maar we hebben heel wat te regelen nu. Eens alles min of meer normaal is, zullen we wel vaker thuis zijn.”
“En als jullie willen zijn jullie natuurlijk ook altijd welkom in het Capitool”, zei Peeta.
“Liever niet”, bromde Ian. “Sorry hoor, maar echt leuke dingen heb ik daar niet meegemaakt.”
“Dat geldt voor ieder van ons, Ian”, zei Peeta. “Je moeder en ik gaan ook niet graag terug, maar we hebben een plicht te vervullen nu.”
“Ja, weet ik”, zei Ian met een zucht.

Heel district Twaalf was uitgelopen om hen te begroeten, toen ze de volgende middag weer aankwamen. Iedereen scandeerde hun namen en Rue drukte zich bang tegen Vania aan. Vania nam het meisje in haar armen terwijl Ian zijn arm om Vania heen legde en zwaaide. Echt leuk vond hij het niet, maar Katniss en Peeta merkten dat ook en trokken al snel de aandacht weer naar zich toe.
“Ontzettend fijn om weer even thuis te zijn!”, riep Peeta.
“Een korte vakantie, voor ik echt aan de slag ga als presidente”, vulde Katniss aan. Onmiddellijk werd er weer vollop gejuicht. Katniss kon het niet laten, ze grijnsde. Ze had Snow toch maar mooi overwonnen.
Plots stormden er een hoop vredebewakers uit één van de straten en meteen werd het muisstil.
“Wat is het probleem?”, vroeg Katniss. De hoofdvredebewaker zette zijn helm af.
“Dit soort samenscholingen zijn strikt verboden.”
“Excuseer? Deze begroetingen zijn standaard bij de terugkeer van tributen uit de Hongerspelen”, zei Haymitch kalm.
“Wij hebben er geen toestemming voor gegeven.”
“Dat was ook niet nodig”, zei Katniss. “Aangezien ze mijn toelating wel hebben.”
“Wij zijn hier de vredebewakers, wij horen voor de orde te zorgen.”
“Ik ben presidente”, zei Katniss. “Dus u hoort te doen wat ik zeg.” Meteen waren er mensen die begonnen fluiten. Vredebewakers snelden toe om hen te doen stoppen.