OO9 • Let me go...

Met mijn leren schoudertas over mijn rechter schouder, stapte ik de Hogwarts Express op samen met Draco.
'Ik moet als eerste naar de Klassenoudste coupé.' zei Draco mij die al direct door de gang begon te lopen. 'Ik zie je later wel in de Slytherin coupé.' Het was eerder een bevel dan een vraag, dus ik knikte enkel naar de blonde jongen terwijl hij verder door de gang liep en ergens een coupé in verdween.
Zuchtend keek ik om mij heen terwijl ik mij met moeite door de drukke menigte heen probeerde te wurmen. Het was al erg druk in de trein en ik vermoedde dat die binnen nu en vijf minuten zou gaan vertrekken.
'Audrey!' Harry zijn stem klonk van achter mij en met een brede glimlach draaide ik mij om waar ik inderdaad de donkerharige jongen zag staan met het merkwaardige litteken op zijn voorhoofd.
'Oh, Harry!' riep ik uit terwijl ik de jongen om zijn hals vloog. 'Ik heb je zo gemist!' Ik verborg mijn gezicht in zijn nek terwijl ik hem stevig vasthield. Zijn vertrouwde lach vulde mijn gehoorgangen en ik voelde hoe hij zijn armen om mijn middel heen sloeg om mij vervolgens dichter tegen zich aan te trekken.
Ik moest moeite doen om niet in huilen uit te barsten. De afgelopen weken waren vreselijk geweest en het was daarom ook ontzettend moeilijk om nu eindelijk weer bij iemand vertrouwd te zijn. En dan nog eens te bedenken dat ik hem moest verraden. Alleen omdat ik mijn eigen ouders wilde redden.
'Kom, laten we vast een coupé zoeken.' zei Harry na een tijdje en liet mij weer los. 'Dan kunnen we even goed bij kletsen.'
Ik knikte instemmend en volgde Harry door de drukke menigte, opzoek naar nog een lege coupé. Toen we na een tijdje een nog lege coupé hadden gevonden besloten we snel plaats te nemen.
Ik liet mij op één van de vertrouwde banken neer ploffen en gooide mijn tas naast mij. Harry nam tegenover mij plaats en glimlachte breed. 'Ik ben echt blij dat we weer terug naar school gaan.'
Ik glimlachte zwakjes naar de donkerharige jongen. 'Ik ook.' loog ik. Natuurlijk had ik helemaal geen zin om terug te gaan. Mijn terug keer naar Hogwarts zou betekenen dat ik iedereen moest verraden. Iedereen waar ik om gaf. De gene die juist te vertrouwen waren.
'Hermione en Ron komen er ook zo aan. Zij moesten eerst nog naar de Klassenoudste coupé.' ratelde Harry aan één stuk door. Plots leek hij zich weer iets te herinneren en betrok zijn gezicht. 'Hoe was het trouwens bij Malfoy?'
Ik beet hard op mijn onderlip en keek vlug uit het raam dat links van mij was. 'Ik heb het erg naar mijn zin gehad.' kreeg ik er met moeite uit. 'Zijn ouders waren erg aardig voor mij.'
Ik kon het weer opbrengen om terug naar Harry te kijken en ik zag iets van argwaan op zijn gezicht. 'Waarom waren jij en Malfoy in Borgin and Burkes?'
'Hoe weet jij dat ik met Draco naar Borgin and Burkes was?' vroeg ik hem betrapt.
'Ik was samen met Ron en Hermione nog wat laatste dingen halen in Diagon Alley, en toen zagen wij jullie lopen.' bekende hij. 'Maar dat was mijn vraag niet. Wat deden jullie daar? Je weet dat Knockturn Alley alleen maar dingen van duistere magie verkoopt.'
Ik dacht diep na over mijn antwoord. Wat moest ik nu gaan zeggen? Ik kon moeilijk de waarheid vertellen: Draco en ik waren opzoek naar een verdwijnkast die gelinkt is aan één in Hogwarts. Als wij die in Hogwarts kunnen repareren dan slagen wij in onze missie om Dumbledore te vermoorden, al heb ik zelf nog geen idee hoe een kast ons daarbij gaat helpen.
'We gingen kijken voor een cadeau.'
'Een kast?' Harry keek mij met opgetrokken wenkbrauw aan.
'Ja, Narcissa is dol op die kast.' loog ik vlug. Wat moest ik anders zeggen?
'Narcissa? Draco zijn moeder?' Ik knikte.
'Ja, zij was in de vakantie jarig.'
Harry keek mij voor enkele seconden met gefronste voorhoofd aan, maar leek mij toen toch te geloven. 'Oke, dan.' Het onderwerp van Borgin and Burkes stierf snel weer weg en was na een lange tijd ook snel weer vergeten. Harry en ik spraken over de vakantie en het nieuwe schooljaar, en beiden hadden wij er erg zin in, ook al was mijn terug keer niet één van de beste dingen. Daar zou Harry waarschijnlijk nog wel achter komen, hoe graag ik dat ook niet wilde.