Hoofdstuk 28

Maroon zuchtte diep en staarde naar de mok gevuld met koffie voor haar op tafel. Ze zat met Sheng in koffietentje ergens in het centrum van Sydney. Sheng had het tijd gevonden om te winkelen en had haar meegenomen. Op de stoelen naast hen stonden tassen vol kleding.
‘Dus…’, begon Sheng, waarna ze even een slok van haar koffie nam. Ze wiebelde met haar wenkbrauwen. ‘Jij en Harry?’. Maroon keek naar haar op en knikte. Heel even kwam het idee in haar op om Sheng gewoon haar plan te vertellen, maar dat kon natuurlijk niet. Ten eerste zou ze het niet begrijpen en ten tweede zou ze het haar verbieden. ‘Je hebt de foto’s de al gezien?’, concludeerde ze. ‘Nou… Eerst hoorde ik van Rick over jullie date en daarna zag ik de foto’s’. Maroon lachte.
‘Mijn vader vind het niks, of niet?’. De gedachte aan haar vader maakte haar wat vrolijker. Hij was ook chagrijnig. Drie in één. Sheng schudde haar hoofd. ‘Volgens mij vindt het niet zo leuk dat zijn kleine meisje met Harry Styles uitgaat’. Maroon moest weer lachen. ‘Wat heeft hij ertegen, dan?’, vroeg ze. Sheng trok een wenkbrauw op en nam nog een slok van haar koffie. Maroon keek haar vragend aan. ‘Nou, gezien Harry’s reputatie…’. ‘Wat heeft hij voor reputatie, dan?’. Maroon draaide ietwat ongeïnteresseerd een kwart slag in haar stoel en begon in één van haar tassen met aankopen de graaien. ‘Weet je dat niet?’. ‘Nee’. Ze haalde een leren jurkje uit één van de tassen. ‘Prachtig…’, mompelde ze.
‘Maroon!’. Met opgetrokken wenkbrauwen keek ze om. Sheng keek haar doordringend aan. ‘Harry gaat nogal vaak uit met meisjes’, vertelde ze. Maroon haalde haar schouder op en legde het jurkje weer weg. ‘Dus?’. ‘Dus je vader wil niet dat jij gewoon de zoveelste wordt’. En toen begreep ze het. Ze keek met een ruk op naar Sheng. Misschien was ze dat wel. Misschien gebruikte hij haar ook gewoon. Ze fronste. Daar moest ze eens met hem over gaan praten, want dat moest ze natuurlijk niet hebben.

Maroon stond in haar kleedkamer in de spiegel te kijken. Het was tien over zeven. Ze moest zo op. Ze ging met een hand door haar haar trok haar leren broek ietsje op. ‘Laatste show in Sydney’, zei Harry, die de kamer in liep. Alleen zijn haar was nog maar gedaan. Ze knikte en maakte en instemmend geluidje. Hij liet zich op de bank zakken en keek even naar haar. Ze liep naar de bank toe en haalde het zakje pilletjes met een flesje water uit haar tas, die op de leuning lag. ‘Wat?’, vroeg ze Harry zonder om te kijken, terwijl ze een pilletje uit het zakje haalde en het zakje teruglegde. Er kwam een grijns op zijn gezicht.
‘Kom is hier’. Zijn handen gleden op haar heupen en trokken haar naar zich toe. ‘Nee!’, riep ze. Ze zette een paar stappen vooruit. ‘Wacht even’. Ze stopte het pilletje in haar mond en nam een slok water, waarna ze het doorslikte. ‘Wat is dat?’, vroeg hij haar. Ze draaide de dop weer op het flesje en legde hem in haar tas. ‘Tegen paniekaanvallen’. Hij fronste lichtjes. ‘Heb je die echt nodig?’. ‘Anders gebruik ik ze toch niet’, zei ze, iets feller dan dat ze eigenlijk wou. Hij keek van haar weg. ‘Sorry…’, mompelde hij. Ze zuchtte, liep naar hem toe en kwam op zijn schoot zitten. ‘Nee, het is niet erg, ik vindt die aanvallen gewoon echt vreselijk’. Hij keek naar haar op en sloeg zijn armen om haar heen. Ze bracht haar armen om zijn hals. Hij knikte. ‘Snap ik ook wel, ik heb het nog nooit gezien, maar wat ik ervan gehoord heb klonk echt verschrikkelijk’. Ze slikte. Hier wou ze het helemaal niet over hebben. Het was nodig tijd dat ze van gespreksonderwerp ging veranderen.
‘Ik ben toch niet gewoon een andere scharrel voor jou, of wel?’, vroeg ze. Zijn ogen werden ietsje groter. ‘Tuurlijk niet, hoe kom je daar nou bij?’. Ze keek hem onderzoekend aan. ‘Dacht ik gewoon ineens’. Hij schudde zijn hoofd. ‘Jij bent anders’. Ze trok een wenkbrauw op. ‘Want?’. ‘Want jij bent niet z’n meisje dat de hele tijd mijn aandacht nodig heeft, die me de hele tijd berichtjes stuurt en veel te opdringerig is’. Hier moest ze even haar best doen om niet in lachen uit te barsten. In plaats daarvan glimlachte ze. ‘Dankje’. Ze drukte een kus op zijn lippen. ‘Maar nu moet ik echt gaan’. De zenuwen begonnen weer te komen. Haar ogen vlogen naar de deur. ‘Ik zie je na de show, goed?’. Hij knikte en drukte nog een kus op haar lippen. ‘Dan ga ik nu omkleden'. Ze stond op en liep de kamer uit. ‘Tot zo’. ‘Succes!’, riep hij haar na.