5.1 sleepover

Het was meteen een drukte van jewelste. Iedereen liep door en over elkaar. Derek en Emma begonnen te bekvechten over een matras en ondertussen palmde Jared heel subtiel de matras in kwestie in. Na dat zo even bekeken te hebben kreeg ik de slappe lach. ‘Jongens, alsjeblieft, uiteindelijk belanden we toch allemaal op een andere matras’, zuchtte Justin. Dat schenen ze te accepteren want ze zetten hun tassen netjes opzij en stopten met ruzie maken. ‘En nu moet jij weg’, grijnsde Jared naar mij. Ik keek hem onbegrijpend aan. ‘Inwijding…’ fluisterde Derek op een dreigende toon. Dat was ik al helemaal vergeten. ‘Derek –’ begon Justin, maar ik onderbrak hem. ‘Het is oké, ik ga dan wel de frieten halen ondertussen.’ ‘Ik ga wel mee’, zei Ava snel. Ik keek haar dankbaar aan. Meteen kregen we een hoop bestelling naar ons hoofd geworpen. Ik nam snel een pen en een papier van Justins bureau en noteerde alles. Vlak voor we vertrokken riep Derek nog: ‘Bereid je voor op het ergste!’ Justin draaide met zijn ogen en knipoogde naar me. Ik was gerustgesteld. Er was een frituur op de hoek dus gingen we er te voet naar toe. ‘Dus… Justins trui?’ vroeg Ava grijnzend. Aan haar gezicht te zien had ze gepopeld om die vraag te stellen. Ik glimlachte. ‘Ik had cola gemorst op mijn vest en ik had alleen een topje onderaan, dus…’ Ava’s lach vervaagde een beetje. ‘Dat is niet spannend’, pruilde ze. Ik lachte. ‘Wat moet er spannend zijn?’ Er stonden 2 mensen voor ons in de frituur. Een vrouw met veel te veel schmink en nepnagels noteerde onze bestelling. ‘Het valt gewoon op dat jullie het wel heel goed met elkaar kunnen vinden’, grijnsde Ava. Ik schrok. Daar had ik nog niet eens aan gedàcht. ‘We zijn gewoon vrienden’, mompelde ik. De dame zette onze bestelling op de toonbalk met een zuur gezicht. ‘Danku voor de vriendelijke service!’ riep Ava voor we buiten liepen. Lachend liepen we terug naar Justins huis.
Derek bleef maar eten. Iedereen zat al tien minuten ongelovig toe te kijken hoe hij alle overschot opat. ‘Krijg jij thuis geen eten?’ vroeg ik toen hij uiteindelijk zijn vork neerlegde. ‘Ik had honger’, zei hij simpelweg. ‘Dat zagen we…’ mompelde Justin. Hij stapelde de borden op en bracht ze naar beneden. ‘Dus… ben je bang?’ vroeg Jared meteen. ‘Ehm, moet dat?’ vroeg ik terughoudend. Ik wist nog steeds niet wat ze nu eigenlijk van plan waren. Derek trok zijn mond open, maar Emma onderbrak hem. ‘Het komt er gewoon op neer dat we je heel de avond ondervragen en je op alles eerlijk moet antwoorden. Het valt allemaal wel mee.’ Ik glimlachte naar haar en haalde opgelucht adem. ‘Hé, Emma, waarom verpest jij altijd alles’, zeurde Derek. Emma wou er tegenin gaan maar Justin kwam terug binnen. ‘Oké, we kunnen beginnen’, grijnsde Jared. Ik slikte. Wie weet wat voor een vragen ze zouden stellen… Maar Justin kwam naast me zitten en raakte eventjes mijn schouder aan. Ik voelde me meteen weer op mijn gemak.