Is er dan toch nog hoop?

'uitweg, uitweg, uitweg' mompelt Eevee. ze loopt heen en weet om een gat in het bos te vinden. opeens hoort ze een raar geluid. Eevee staat stil een luistert goed: 'brrrl...brrrrrll'. het is haar maag, ze heeft honger. Eevee besluit om even te gaan pauzeren. ze maakt haar pakketje open en haalt er twee oran berry's uit.
die eet ze zorgvuldig op. dan ziet ze een zonnestraal tussen de bomen schijnen. snel pakt ze haar pakketje op en rent richting de zonnestraal. ze ontwijkt de bomen en komt uit op een prachtige berg, met uitzicht op een park met een regenboog erboven. ze kijkt haar ogen uit! Ponyta's galopperen vrolijk door het gras, Poochyana's dollen en stoeien met elkaar, een stel Treecko's doen wedstrijdjes, en nog er zijn nog veel meer blije Pokemon te zien. dan opeens weet Eevee het: dit was de plek waar ze was geboren; toen ze uit het ei kwam namen haar ouders haar mee naar de rand van het bos, ze viel in slaap en toen ze weer wakker werd, lag ze in een donker bos met haar broer Jolteon om haar heen gekruld. '-snik- Jolteon...' zei ze zacht. toen schudde Eevee haar kop en sprong van de berg af. nieuwe hoop stroomde in haar lijf.