Hoofdstuk 25

De volgende avond zat ze op de bijrijdersstoel bij naast Harry in een huurauto van Modest. Een Range Rover. Soms dacht ze dat haar vader helemaal niet aan de kosten dacht. Hij had hen trouwens een beetje moeilijk nagekeken toen ze het hotel uitliepen. Hij wist niet of hij blij moest zijn voor hen en het geweldige publiciteit was of dat hij zijn dochter moest beschermen tegen hetgeen dat komen ging. Wat zij in ieder geval wist, was dat ze niet beschermd wou worden door haar vader. Hij zou Harry juist moeten beschermen.
Ze draaide haar hoofd naar hem toe en liet haar blik over hem heen glijden. Hij droeg een blazer met een geprinte blouse eronder en er was duidelijk te zien dat hij wat meer aandacht aan zijn uiterlijk had besteedt. Een grijns verscheen op haar gezicht. Het was zo stom dat hij haar op had gehaald bij haar hotelkamer, alsof hij haar bij haar huis ophaalde. Hij had haar hand gekust en haar verteld dat ze er geweldig uitzag. Van dat tweede wist ze dat het waar was.
Ze droeg een zwart jurkje van doorschijnend materiaal. Er zat slecht een zwarte soort bandeau top onder en vanaf iets boven haar navel tot onderaan zat er zwarte stof onder. Ze had open schoenen aan. Een soort chique, zwart met gouden sandelen met een smalle hak eronder. Over het jurkje had ze haar zwart leren jasje aangetrokken. Niet alleen omdat het vrij koud was buiten, meer omdat ze haar sigaretten niet wou missen.
‘Wat?’, vroeg Harry. Met een glimlach keek hij voor een moment naar haar om. Ze schudde haar hoofd en wendde haar blik van hem af. ‘Niks, hoor’. Het was weer even stil. Ze ging met een hand door haar haar. Ze had het licht gekruld en het viel over haar schouders. ‘Ik wou het eigenlijk niet te vaak zeggen, want dat komt zo opdringerig over, maar ik doe het toch’, begon Harry. Vragend keek ze naar hem op. ‘Je ziet er echt prachtig uit’. Een glimlach sierde haar lippen. ‘Nogmaals bedankt’. Zijn mondhoeken trokken omhoog.
Hij draaide de auto de parkeerplaats van een restaurant ergens aan de rand van het centrum van de stad op. Vanuit de auto kan ze het niet goed zien, maar van wat ze ervan zag, was het heel chique. Het was er ook vrij druk. ‘Lijkt het je wat?’, vroeg Harry ietwat twijfelend, terwijl hij de auto stilzette. Ze knikte. ‘Het ziet er mooi uit’. Dit leek hem gerust te stellen. Hij opende het portier. Ze legde haar hand op de deur om hem te openen. ‘Wacht even!’. Harry stapte de auto uit en sloot het portier. Verbaast keek ze toe hoe hij voor de auto langs liep.
Hij opende het portier voor haar en stak zijn hand naar haar uit. Ze glimlachte. Gentleman. ‘Dankje’. Ze pakte zijn hand, waarna hij haar de auto uit hielp. ‘Graag gedaan’. Hij glimlachte naar haar. Hij sloot het portier en samen begonnen ze naar de ingang van het restaurant te lopen. De koude wind sneed langs haar blote benen en maakte dat ze kippenvel kreeg. Misschien was een panty toch handig geweest. Ze hoopte maar dat het binnen aangenamer was.
‘Ben je niet bang dat we gemobbed worden?’, vroeg ze zich ineens af. Hij schudde zijn hoofd en wreef met zijn duim over haar hand. ‘Nee, ik ga er niet vanuit dat er ineens honderden meisjes hier voor de deur staan’. Ze lachte. ‘Nee, oke, gewoon even checken’. Zijn mond vertrok in een glimlach. ‘Here we are…’, mompelde hij. Hij hield de deur van het restaurant voor haar open. Ze liep voor hem uit naar binnen. ‘Ja, daar gaan we…’.