Hoofdstuk 19

‘Jullie twee hebben morgenochtend een interview, eerst was het alleen-‘. Hij werd onderbroken door het geschreeuw van de jongens.
‘Maar ik was de vorige keer al alleen!’. ‘Ja, dat weet ik, daarom is het nu ook Louis' beurt!’. ‘Het is mijn beurt helemaal niet, die keer dat ik alleen was, sliep ik veel langer alleen!’. ‘Ja, maar het is gewoon jou beurt!’. ‘Helemaal niet!’. ‘Als je het zo'n probleem vind, slaap je maar bij ons op de bank vannacht’. ‘Ach, doe niet zo dom, ik ga toch niet op-‘.
‘Hou nou eens op!’, bracht Rick tegen hen in. ‘Louis, het is wel jou beurt’, zei Sheng. Ze keek hem even aan. Hij trok een wenkbrauw op. Maroon zag hoe Sheng naar hem knipoogte. Ze kneep haar ogen te spleetjes. Had ze iets gemist? ‘Oke, ik slaap wel alleen’, stemde Louis toen toch toe. ‘Dankje’. Liam gaf hem een sleutel.
‘Oke, zoals ik al zei…’, ging Rick verder. ‘Jullie hebben morgen een interview, eerst zouden ze alleen Ruby interviewen, maar aangezien Maroon het nieuwe voorprogramma is, wouden ze jullie graag samen interviewen’, legde hij uit. Ruby sloeg haar armen over elkaar en wendde haar blik af naar de grond.
‘O, en jongens!’, riep Rick de jongens na. Slechts Liam draaide zich hoofd om, de rest liep gewoon door. ‘Ik verwacht jullie over een half uur hier, dan gaan we naar de concerthal!’. ‘Is goed!’. Liam stak zijn duim op, waarna hij weer achter de rest aanliep. ‘En hetzelfde geld voor jou’, zei Rick tegen Maroon, die knikte. ‘Komt goed’.

Een kwartiertje later stond Maroon in haar hotelkamer naast het tweepersoonsbed. Haar koffer lag openslagen aan het voeteneind en ze haalde haar toilettas eruit. Toen ze zich omdraaide om naar de badkamer te lopen, zag ze Harry in de deuropening staan. Zijn armen over elkaar geslagen. Hij leunde met één schouder tegen de deurpost en glimlachte naar haar.
‘O, hey’, begroette ze hem met een glimlach. ‘Hey’. ‘Ik wist niet dat ik de deur open had gelaten’. ‘Had je ook niet’. Ze lachtte zachtjes, waarna ze haar hoofd schudde en de badkamer in liep. Ze zette het tasje op de wastafel en keek in de spiegel. Er klonken voetstappen en iemand die op het bed neerplofte. Ze haalde een hand door haar haar. ‘Je haar zit goed, hoor’, merkte Harry op. Ze keek om. Door de deuropening zag ze Harry half op het bed liggen. Zijn hoofd naar haar toegedraaid. Ze glimlachte. ‘Gewoon even checken’.
Terwijl ze terug naar het bed liep, merkte ze hoe hij naar haar keek. Hij staarde gewoon naar haar. ‘Wat?’, vroeg ze hem. Hij grijnsde. ‘Niks, hoor’. Ze wendde haar blik af. ‘Oke…’, mompelde ze. Ze ging weer voor de koffer, dus naast hem, staan. Hij ging weer overeind zitten. Toen ze haar hand uitstak om weet iets uit de koffer te halen, pakte hij haar pols vast. Haar blik schoot zijn kant op. ‘Wat-‘. Zijn andere hand legde hij op haar heup. ‘Nee, Harry, wat—‘. Lachend liet hij zich weer achterover vallen. Met een klein gilletje viel ze op hem.
‘Dude!’, riep ze, waarna ze van hem afrolde, wat hem nog harder deed lachen. Ze lachte met hem mee, niet dat ze het echt grappig vond. Hij keek naar haar om. Met een hand ging hij over haar gekleurde armen. ‘Ik vind ze echt heel mooi’. Ze glimlachte en draaide een kwart slag, zodat ze op haar zij lag. Met haar linkerhand ondersteunde ze haar hoofd. Haar vrije hand ging over een vogeltje onder zijn sleutelbenen. Doordat hij een vrij laag shirt droeg, waren ze beiden te zien. ‘Ik die van jou ook’. Zijn mondhoeken trokken omhoog. Zijn blik ging van haar ogen naar mond. Ze bekeek zijn gezicht. In zijn ogen kon ze duidelijk de twijfel zien.
Ze grinnikte zachtjes, waarna ze overeind kwam van het bed. Hij greep haar hand vast. ‘Blijf nog even’. Hij keek aan, smekend haast. Ze schudde haar hoofd. ‘Nee, kom mee, we hebben soundcheck’, zei ze, waarna ze haar hand los trok. Hij mompelde iets chagrijnigs, maar kwam toch overeind. Ze liep voor hem uit naar de deur. ‘Ben je zenuwachtig?’, vroeg hij haar, ietwat bezorgd. Ze opende de deur. Met haar vrije hand ging ze even snel langs haar achterzak. Ze voelde de XTC erin zitten. ‘Nee, niet echt’.