086.

"We zijn er" de laatste paar meters heb ik achter Harry aangelopen en heb ik me vooral geconcentreerd op zijn voeten. Verbaasd kijk ik op als ik iets bekends ruik.
"Ik heb wat eten geregeld. Ik hoop dat je het lekker vind" als een echte gentleman houdt hij een stoel voor mij naar achteren. Mijn ogen worden groot, verbaasd staar ik naar de kom erwtensoep en het bord met een berg poffertjes dat Harry onthult.
"Ed zei dat je dit altijd lekker vond maar dat het hier niet gegeten wordt dus ik dacht dat je het misschien zou missen" Harry kijkt me ongemakkelijk aan. 'Thank you' schrijf ik met grote letters op het bord dat ik naast me had gezet. Geen enkel moment denk ik aan de keren dat ik dit met mijn ouders en Sjoerd at maar val gewoon aan. Harry zit geamuseerd toe te kijken hoe ik zo snel mogelijk al het eten naar binnen wil duwen. Beschaamd laat ik mijn lepel terug in de kom vallen en slik al mijn eten door voordat ik weer een nieuwe hap eet. Vragend hou ik een vork met twee poffertjes er aan voor Harry zijn neus. Hij gniffelt even maar opent dan toch zijn mond om ze te proeven. Met een moeilijk gezicht begint hij te kauwen
"Die zijn echt heel erg lekker" zegt hij uiteindelijk en neemt er zelf ook een paar.

"Het concert begint over een kwartier" met moeite open ik mijn ogen. Na het eten was ik zo moe dat ik op de bank ben gaan liggen. Doordat Harry met mijn haren begon te spelen ben ik vrijwel direct in slaap gevallen. Nog half slapend duw ik mezelf overeind, halverwege houdt Harry me tegen en duwt hij mijn hoofd op zijn schouder.
"We hebben nog even" mompelt hij tegen mijn haren en drukt er een kus op. Van binnen zucht ik zachtjes. Op deze manier lijken we inderdaad net een setje. Het voelt alleen veel te goed om van hem weg te schuiven dus blijf ik gewoon zo liggen.

Met grote ogen zit ik op een kruk aan de zijkant van het podium. Precies zo dat ik het publiek kan zien maar zij mij niet. Ed is in de drie jaar dat ik hem niet meer heb gesproken heel erg gegroeid. Hij is nog beter dan voorheen en ik kan niet wachten om hem straks helemaal plat te knuffelen. Ik voel me een beetje als een trotse moeder op dit moment. Harry staat al de hele tijd naast me. Zijn arm heeft hij om mijn schouder geslagen en ik voel zijn ogen meer op mij branden dan dat hij naar het concert kijkt. Aandachtig luister ik naar Ed die een van zijn onsamenhangende verhalen vertelt die er eigenlijk niet eens toe doen. Aan het einde van zijn ellenlang verhaal vraagt hij iedereen om een onbekend persoon te knuffelen. Aangezien Harry en ik de enige hier zijn schuift hij meteen achter me en slaat zo zijn armen van achteren om mij heen. Zijn hoofd leunt op mijn schouder en ik kan een rilling van genot stiekem niet onderdrukken. Zachtjes wiegt Harry mij heen en weer en met mijn ogen dicht geniet ik van het moment. Harry zijn armen om mij heen terwijl hij zachtjes mee zingt met de muziek.

This is the start of something beautiful
This is the start of something new
You are the one who'd make me lose it all
You are the start of something new, ooh

And I'll throw it all away
And watch you fall into my arms again
And I'll throw it all away
Watch you fall, now

You are the earth that I will stand upon
You are the words that I will sing

And I've thrown it all away
And watched you fall into his arms again
And I've thrown it all away
Watched you fall, now

And take me back
Take me home
Watch me fall
Down to earth
Take me back for

This is the start of something beautiful
You are the start of something new

Tranen staan in mijn ogen en ik trek Harry met moeite achter me vandaan zodat ik hem kan knuffelen. Hij slaat zijn armen stevig om me heen en verstopt net als mij zijn gezicht in mijn nek. Zijn armen veilig om mij heen. Mijn neus vult zich met zijn typische Harry geurtje. Zijn liefde straalt helemaal door, via zijn lichaam naar mijn lichaam. Voor even vult mijn hart zich weer met licht tot ik zelf de luiken weer dicht laat vallen. Voor even was het me gelukt om de kilometers dikke muren naar beneden te laten maar ik heb ze ook weer in no time opgebouwd. Met een betraand gezicht duw ik hem zachtjes van me af om weer afstand tussen ons te creëren. Voor deze ene keer accepteert hij het niet en duwt me zachtjes maar toch dwingend met zijn armen terug tegen zijn borstkas aan. Het duurt dan ook niet lang voordat mijn schouders beginnen te schokken en ik mezelf zo dicht mogelijk tegen hem aan duw. Zachtjes wiegt hij heen en weer op de maat van de muziek. Ik klem me elke minuut steviger tegen hem aan. Mijn lichaam verlangt naar zijn liefde en ik wil niet dat hij mij los laat, nooit meer.

Pas als Harry mijn gezicht met beide handen vast pakt om me zo in mijn gezicht te kunnen kijken laat ik hem een beetje los. Onderzoekend kijkt hij me aan voordat hij naar voren buigt om een kusje op mijn wang te drukken. Door mijn emotionele bui laat ik me helemaal meeslepen door mijn gevoelens en draai ik mijn hoofd zo, zodat onze lippen contact maken. Een zucht van opluchting ontsnapt uit mijn mond voordat ik Harry aanspoor om de zoen te verdiepen. Het enige dat ik nu nog wil is zijn liefde, zijn lichaam, zijn lippen tegen de mijne en onze tongen die elkaar voorzichtig verkennen.