Nachtmerrie maar wat gebeurt daarna ?

Zo ging er een jaar om, een jaar waar ik al hun woorden maar gewoon aanhoorde. Een jaar waar ik langzaam begon te geloven wat ze allemaal tegen mij vertelde, alsof ze mijn waarheid langzaam aanpaste naar hoe zei het wilde hebben. Ik herinner me dat jaar niet meer zo goed , het is alsof ik het heb verdrongen waardoor alles veel vager is geworden. Het is niet dat ik het vergeten ben maar het voelt meer aan als een nachtmerrie, alsof het niet in de realiteit gebeuren kon. Het zou niet mogen , mensen behandelen zoals ze mij toen behandelen. Het is als een worstcase scenario in je hoofd dat in de realiteit nooit echt gebeurt , alsof je het alleen kan meemaken in een nachtmerrie en je dan wakker wordt en de wereld in de realiteit beter is. Maar de wereld is niet altijd zo, soms kan je zelfs zo een nachtmerrie hebben in de realiteit. En voor mij was dat jaar zo een nachtmerrie.

Maar er stond toch iets goed te gebeuren voor mij. Het nieuwe schooljaar had weliswaar iets goed in het vooruitzicht. Ik had er zelfs nog niet aan gedacht dat het gebeuren ging, en dat is iets straf want ik probeerde alles wat ik deed en zei eerst te plannen in mijn hoofd. Ik wou voorbereid zijn als ik iets moest doen wat ik niet gewend was. Dat heb ik ondertussen al minder maar het zal er nooit volledig er uit gaan. Maar aan dat had ik echt toen niet gedacht ….