Hoofdstuk 5: De Tribuut Parade

Toen we binnen kwamen werden we meteen mee genomen door onze visagisten. ‘Hup kleren uit en trek dit aan.’
Ze gaven me een rare groen doek ding aan en liepen weg zodat ik me kon opkleden. Zodra ik klaar was werd ik mee getrokken, ik zag nog een glimp van Rojen die er absoluut grappig uitzat in zijn pak. Ik werd een soort bed opgeduwd met de mededeling dat ik moest blijven liggen. Ze harsten mijn benen, waste mijn haren en maakte mijn lichaam helemaal mooi. Toen ze klaar waren met harsen voelde ik me als een kip die levend gebraden was. Alles brandde zo erg. Toen ze klaar met me waren moest ik hun volgen omdat ik dan mijn hoofd visagist zou ontmoeten.
Ik werd in een lege kamer gedropt en ging liggen op het bed dat daar stond. Na tien minuutjes kwam mijn hoofd visagiste binnen. Ze had lang kastanjebruin haar maar er zaten roze strepen doorheen, haar gezicht leek op dat van een konijn. Ze had snorharen en van die schattige konijnen oortjes, ook al wist ik niet meer zeker of die hierna nog schattig waren. ‘Zo dus jij moet Mandy zijn? Hoi ik ben Rachelle en wij zijn met z’n alle jouw team deze week. Dus vanavond is de tribuut parade en ik ga je nu daarvoor opmaken’ Ze keek me glimlachend aan en ik dacht dat ik haar wel een kans moest geven, ze zag er wel lief uit. Ze pakte haar spullen en ging aan de slag met mijn make-up.
Ik viel bijna in slaap. Zo moe was ik van mijn korte nacht rust geworden. Na ongeveer twee uur was ze klaar. Ik keek in de spiegel en herkende mezelf bijna niet. Ik zag er ubersexy uit! Rachelle liep de kamer uit en kwam later terug met de mooiste jurk die ik ooit gezien had! Hij was groen en had allemaal frutsels, hij leek wel van zijde te zijn. Rachelle trok de jurk over mijn hoofd heen zodat hij mijn make-up niet zou beschadigen. Ik keek de spiegel in. Stond ik daar in mijn groene jurk, mijn ogen waren donker opgemaakt, en mijn lippen waren knalrood. Ik hield ervan. Ik omhelsde Rachelle en ik werd meegenomen naar de wagens die beneden het trainingscentrum al klaar stonden.

Rojen:
Ik zag haar al aankomen met haar visagisten. Ze zag er prachtig uit. De groenen jurk, haar groene ogen die me door de donkeren make-up aankeken en haar prachtige rode haar dat krullend over haar schouders viel. Ik trok mijn groene pak recht. Ik had geen idee wat ze wouden doen met dat groene maar het zal vast wel iets te maken hebben gehad met stroom. We stapte de wagen in en keken nog een keer naar Erik, Kirsten, de visagist van Mandy en naar Bas toen de wagens al getrokken werden en het geschreeuw was begonnen. Mandy pakte mijn hand weer vast en trok hem omhoog. Iedereen ging uit zijn dak. Aan het einde stopte de wagen opeens en vielen we voorover. Ik kon Mandy nog net optijd redden. We begonnen heel hard te lachen maar dat duurde niet lang meer. President Winter kwam het bordes op lopen en iedereen werd stil. ‘Welkom in het Capitool! Fijne hongerspelen en mogen de kansen immers in je voordeel zijn! We moedigen de moedigheid en opoffering toe!’ Na de toespraak liet Mandy meteen mijn hand los en liep samen met Kirsten de lift in naar ons onderkomen.

Mandy:
‘Fijne hongerspelen en mogen de kansen immers in je voordeel zijn, ja voor de tributen van de goeie districten!’ Woedend trok ik mijn jurk uit en smeet hem mijn kamer in. Wat denken ze wel niet. Ik moest en zal dit jaar winnen. Ookal zou ik Rojen ervoor moeten vermoorden. Uggg!! Ik stapte onder de douche en zag dat er allemaal programma’s waren. Ik koos het programma Evergreen en ging onder de douche staan tot dat ik geroepen werd voor het eten.