017 | Charlotte Emelie Jenner

017 | Charlotte Emelie Jenner
Ik bond het zwarte elastiekje om mijn net gemaakte hoge paardenstaart waarna ik mezelf nog een keer in de spiegel bekeek. Mijn blauwe Chelsea voetbaltenue maakte mijn huid bleker dan ik eigenlijk was. Op de achterkant van het shirt stond ‘JENNER’ in grote blokletters gespelt. Cadeautje van papa toen het nieuwe seizoen begon, waarschijnlijk met als hint dat ik hem eens vaker moest komen opzoeken en het elftal moest aanmoedigen. Wat ik achteraf nooit had gedaan. Hij was dan ook maar al te blij geweest toen ik hem nog geen twee uur geleden belde met de vraag of de sleutels mocht lenen. Mijn moeder echter iets minder. Ik verliet de kleedkamer waarna ik Demi aantrof die een poging deed tot het hooghouden van de bal. Met natuurlijk een blauw Chelsea voetbaltenue aan, cadeautje van mijn vader toen Demi jarig was. Ik heb dat cadeau eigenlijk nooit echt begrepen, maar op dit moment kwam het eigenlijk wel goed van pas. “Ik zie dat je geoefend hebt.” Pestte ik Demi, omdat ze de bal maar twee keer hoog kon houden. Niet dat mij dat wel echt leuke. Zo’n 3 tot 4 keer misschien. Maar héy, dat is en blijft meer. Demi stak haar tong naar me uit en rolde met haar ogen waarna ze gewoon weer verder ging met hooghouden. Ik pakte ook een pas en begon met haar mee te doen. Eigenlijk hadden we ook Harry en Liam mee moeten vragen. “Char, weet Harry eigenlijk wel wie jou vader is?” Vroeg Demi me in eens. “Geen idee, denk het niet. Hoezo?” “Geen idee, vroeg ik me af.” “Same.” Zuchtte ik. “Ik bedoel, ze kennen elkaar wel. Maar mijn vader is niet iemand die van de daken schreeuwt dat hij de trainer van Chelsea is. Dus ik heb geen idee, misschien heeft hij het een keer verteld of zo.” Verklaarde ik. “De fans hebben de link ook nog niet gelegd.” Vertelde Demi me. “Klopt, gelukkig ook maar. Dat wilde ik namelijk nog graag even zo houden.” “Hey!” Ik schrok op van mijn gedachten door Fernando (Torres) die opeens het veld op kwam lopen. “Charlotte, lang niet gezien!” Fernando gaf me een snelle knuffel en stelde zich toen voor aan Demi. “Je vader vertelde al dat je hier zou zijn.” Vertelde Fernando me. “Gesprekjes met mijn vader over mij?” Plaagde ik hem, wetend dat hij een vriendin en kinderen had en dat makkelijk kon hebben. “Misschien. Ik wilde nog wat extra trainen dus ik belde je vader op voor de sleutels en toen vertelde hij me dat je eindelijk weer eens een keer ging voetballen en hoe trots hij op je was.” Glimlachte Fernando me toe. “Sorry, ik hoop maar dat mijn vader je niet al te lang heeft opgehouden?” “Ach wel nee, zo’n half uur ongeveer.” Mompelde Fernando. Mijn ogen werden groot. “Grapje, grapje! Een minuutje of 10.” Gaf hij toe. Ik zuchtte opgelucht. “Je moet vaker langs komen bij de trainingen en wedstrijden.” Knipoogde hij me toe. “Of heb je ’t druk door de jongen die je nu date. Hij zit in die band, One Direction toch?” “Jep, Harry. Harry Styles.” Beantwoorde ik zijn vraag zo zelfverzekerd mogelijk. Awkward. Zo awkward dit. “Eh Char we moeten gaan, we hebben om half 6 met m’n moeder af gesproken voor het dinner.” Redde Demi me. Ik knikte vlug, “Inderdaad, bye.” Vlug draaide ik me om en trok ik Demi mee naar de kleedkamers. “Thank god! Wacht, we hebben toch niet echt met je moeder afgesproken hé?” Vroeg ik toch maar voor de zekerheid. Demi schudde haar hoofd. “Nee, maar ik wel met Liam en het begon aardig awkward te worden.” Knipoogde me ze toe. “Trouwens even tussen jou en mij, waarom heb ik het idee dat jullie een ‘verleden’ hebben?” Demi keek me met een blik aan waarmee alleen zij kon kijken. Eentje die vertelde dat ze je wel door had zonder dat je er ooit een woord over had gezegd. “Ik heb misschien, heel, héél misschien ooiteenpaardatesmethemgehadenhemgezoend.” Mompelde ik zonder adem te halen aan een stuk door. Demi’s ogen werden groot. “Charlotte Jenner je hebt wát gedaan?!” Oops.